Het beroep van marktkramer staat onder druk, lees je hiernaast. Uitdagingen genoeg: een slinkend publiek, concurrentie van warenhuizen en e-commerce, maar wel nog altijd even vroeg uit de veren, in weer en wind. Je moet ervoor uit het juiste hout gesneden zijn, heet dat dan. Of er, met pijn in het marktkramershart, de brui aan geven.
Mij vind je aan de idyllischer kant van het kraam, op een zonnige zaterdagochtend, slenterend langs hoevekaas, ambachtelijk brood, de bloemenrij die het Brugse Zand aflijnt… Maar ik kom niet dikwijls genoeg, begrijp ik, om de marktkramer loon naar werken te bezorgen.
Ik kom er nochtans graag, op de markt. Op vakantie, maar ook thuis. Blij dus, dat er actief gezocht wordt naar manieren om de toekomst van het marktleven veilig te stellen. Want dat er vernieuwing nodig is, zie zelfs ik, daar aan mijn idyllische overkant. De klassiekers houden ongetwijfeld het hele gebeuren overeind – geen markt zonder kip aan ‘t spit -, maar daarnaast mis ik variatie. Hoeveel stalletjes kun je vullen met meer van dezelfde truitjes en tasjes?
De markt staat ook voor ontmoeting, hoe vluchtig ook
Verder zoeken dus, naar een tweede adem voor het marktleven. Omdat handelaars én kopers daar beter van worden. Want ja, de markt doet me deugd. En niet alleen omdat ik er meer bloemen krijg voor mijn geld. Ook omdat ik er met de mij onbekende vrouw naast me van gedachten wissel over de tere perzikkleur van de ranonkels. Omdat de verkoper me meegeeft dat ik die ranonkels in slechts een bodempje water moet zetten. Tien dagen kijkplezier van gehad.
Omdat de man die ons zakje fruit met zwier dichtknoopt mijn dochter en mij aanspreekt als zusjes, vette knipoog inbegrepen. Tenenkrullend maar moeiteloos ingeslikt. Want de markt staat ook voor ontmoeting, hoe vluchtig ook. En daar is nood aan in onze samenleving.
Opinies
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
