Het was één zinnetje en het kwam vorige week, een dag voor de start van het veldritseizoen 2023-2024, uit de monden van Paul Herygers en Ruben Van Gucht, het vaste commentaarduo bij Sporza: “De geschiedenis heeft ons geleerd dat Iserbyt er zal staan.” We vonden dat een veelzeggende zin.
De geschiedenis die ons iets leert, dat komt immers op hetzelfde neer als de winter die zijn eerste vlokken uitstrooit, de wind die fluistert in ons oor, het geluk dat ons toelacht en de tijd die alle wonden heelt. De geschiedenis, dat is een certitude.
Ook Eli Iserbyt lijkt wel een zekerheid. Meer zelfs, hij ís het gewoon. Volgende week viert hij zijn 27ste verjaardag en de voorbije vijf winters heeft hij zich, toch bij afwezigheid van Mathieu van der Poel en Wout van Aert, tot de patron van de veldritwereld ontpopt. Als je op Iserbyt speelt, kom je zelden van een kale reis terug. De cijfers spreken voor zich: 183 crossen gereden, 51 gewonnen, goed voor een winstpercentage van 27,9. We verduidelijken even: een Belgische driekleur, een Europese titel, 37 zeges in klassementscrossen, twee eindzeges in de Wereldbeker, twee in de Superprestige en drie in de X²O Badkamers Trofee. Het wordt zelfs nog straffer: sinds zijn allereerste veldritje, als 11-jarige niet-aangeslotene in januari 2009 in Koekelare, won Iserbyt 153 van zijn 458 crossen. Mister 33,4 procent.
“Als je op Iserbyt speelt, kom je zelden van een kale reis terug. De cijfers spreken voor zich”
Zondag vindt op de weide Pyfferoen in Baliebrugge de eerste klassementscross van dit seizoen plaats. Iserbyt weet waaraan hij zich mag verwachten: op het explosieve intervalparcours in Ruddervoorde met meer bochten dan deelnemers won hij al zeven keer: bij de nieuwelingen, bij de junioren, bij de beloften en de voorbije vier winters ook bij de profs. “Eli is de koning van de interval”, sprak Jurgen Mettepenningen ooit veelzeggend. De teammanager van Pauwels Sauzen-Bingoal had dan ook gelijk toen hij Iserbyt in mei 2016 overhaalde om zijn contract bij Telenet-Fidea, de ploeg van Sven Nys, te verbreken en aan betere voorwaarden bij zijn team te laten tekenen. Acht jaar later blijkt zijn keuze Iserbyt geen windeieren te hebben gelegd. Zijn voornaamste tegenstander de komende maanden? Thibau Nys, de zoon van… Iserbyts vroegere baas. Een killer pur sang: acht stuks in 34 koersdagen het voorbije wegseizoen. Scoren, dat kan de jonge Nys dus ook. Is er een tweestrijd in de maak? Zei Mettepenningen ook ooit eens: “Sommige renners zijn blij met het podium. Eli niet. Hij wil alleen winnen. Hij is een echte winnaar. Een killer.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
