Politicoloog Carl Devos trekt de boer op langs West-Vlaamse velden. Als ‘ambassadeur van UGent voor West-Vlaanderen’ moet hij de banden aanhalen tussen de universiteit en het economisch weefsel van onze provincie. Tweewekelijks brengt hij verslag uit van zijn kruistocht. In deze kolommen, op kw.be.
‘Moeten wij nu de rode loper uitrollen als je op bezoek komt?’ De plagende sms-en van vrienden volgden op het nieuws, op vrijdag 18 november vorig jaar, dat het bestuurscollege van de UGent (zeg maar de ministerraad van de universiteit) mij aanstelde als ambassadeur van UGent voor West-Vlaanderen.
Ambassadeur. Stel je voor. Nooit gedacht dat ik dat ooit zou worden. Een ex-collega, nu Belgische diplomaat, liet vriendelijk weten dat hij dat ook nooit gedacht had …
Ik voel me ook geen ambassadeur. Dat kan je enkel in het buitenland, in ‘vreemd gebied’ zijn. Je kan geen ‘ambassadeur’ in eigen land zijn. En West-Vlaanderen is zowel voor mij persoonlijk als voor de UGent thuis. Niet enkel hebben zoveel West-Vlamingen er gestudeerd, de universiteit doet hier ook al heel wat. Al kan dat wat beter in beeld gebracht worden. Maar het gaat mij en mijn universiteit niet om de pr. We willen hier helpen om de provincie te versterken, dat zal ook de UGent versterken.
Er stromen veel slimme koppen uit de provincie weg, die achteraf vaak niet meer terugkeren. Terwijl we ze ook hier nodig hebben
En we willen dat niet tegen maar samen met anderen doen. Daarom was de eerste die ik opzocht de grote Rik Torfs en de campusrector van KULAK Marc Depaepe. Allebei even sympathiek als slim.
West-Vlaanderen heeft geen eigen volwaardige universiteit, we gaan er ook geen oprichten. De middelen zijn al genoeg versnipperd. Maar we kunnen wel samen het onderwijs en onderzoek versterken. En dat is nodig. Er stromen veel slimme koppen uit de provincie weg, die achteraf vaak niet meer terugkeren. Terwijl we ze ook hier nodig hebben.
Een volle speler
De beslissing van de UGent om in West-Vlaanderen een versnelling hoger te schakelen, viel niet uit de lucht. Eind 2015 keurde de Raad van Bestuur van de UGent (zegt maar ons parlement) de ‘West-Vlaanderen nota’ goed. Zoals dat past voor een universiteit is dat een lange tekst met al even lange en moeilijke woorden. Maar ook met grote ambities. De UGent wil niet langer ‘een geïnteresseerde toeschouwer’ maar ‘een volle speler’ in de provincie zijn.
Al vele jaren drong ik er bij het universiteitsbestuur op aan om binnen onze fantastische provincie een grotere rol te spelen. Fantastisch omdat hier zoveel mogelijkheden zijn, die niet allemaal benut worden. De UGent kan helpen om die beter te benutten en te ontwikkelen, en zal daar ook zelf veel uit leren. ‘Wel, dan mag je daar zelf toe bijdragen’, zeiden ze me in Gent. Het is een eer die opdracht te mogen uitvoeren. Na al die jaren in de Wetstraat heb ik het gevoel om naast studenten opleiden iets nuttig te kunnen doen.
West-Vlamingen studeren minder aan de universiteit. Jammer dat die talenten niet benut worden
Velen denken dan meteen dat het er om gaat om zoveel mogelijk West-Vlaamse studenten binnen te halen. Dat mag uiteraard, maar dat is niet het doel. Er mogen gerust wat meer West-Vlamingen aan de universiteit studeren. Omdat er hier geen volwaardige universiteit is, doen we dat minder dan in andere provincies. Dat wil zeggen dat die talenten dan niet benut worden. Jammer.
Waarmee niets verkeerd gezegd is over de uitstekende opleidingen hoger onderwijs die Howest of Vives hier aanbieden. Ik heb zelf een dochter aan een hogeschool en een aan de universiteit, nooit zal ik het eerste minderwaardig t.o.v. het tweede beschouwen. Hogescholen hebben andere sterktes en ontwikkelen andere talenten, en dat doen ze hier gelukkig heel goed.
De UGent kan op andere manieren bijdragen. En we doen dat al op meer plaatsen in West-Vlaanderen dan ik zelf en veel anderen vermoeden. Straks werken onze bio-ingenieurs met Inagro (het provinciaal onderzoekscentrum) en REO veiling samen in de nieuwe serres die ze op het dak van de kistenloods van REO Veiling in Roeselare zullen bouwen.
Hogescholen hebben andere sterktes en ontwikkelen andere talenten, en dat doen ze hier gelukkig heel goed
Dat wordt een indrukwekkende, mooie constructie. Met de leerstoel Agrotopia stadstuinbouw zullen onderzoekers van UGent er in de moestuin van Europa nagaan hoe we kwaliteitsvol en duurzaam voedsel kunnen bouwen voor steeds meer mensen op een steeds kleinere oppervlakte. Historici, archeologen en andere onderzoekers van UGent leggen via het Zwinproject middeleeuws Brugge en zijn voorhavens bloot. En er zijn nog veel andere projecten.
Drie campussen in West-Vlaanderen
Maar er zijn ook drie campussen van UGent in West-Vlaanderen. Drie? Jazeker. Op de Campus Kortrijk zitten onze industrieel ingenieurs. In de achterhaven van Oostende gaan we op Campus Oostende een wetenschapspark ontwikkelen. In Brugge zal UGent de Universiteit van de VN versterken. U leest het goed: in Brugge zit niet enkel het bekendere Europacollege, sinds 2001 is er een afdeling van de VN-universiteit, die vanuit Japan bestuurd wordt. Op elk van die campussen staan de komende maanden spannende dingen te gebeuren.
Ik begin aan een boeiende en leerrijke ontdekkingstocht. Elke twee weken neem ik u even mee op reis. Wie weet ontdekt u ook zelf zo nieuwe hoekjes en kanten van onze provincie.
Onze columnisten
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier