De Tieltse schrijfster Ann De Craemer geeft elke week een inkijk in haar leven
Een vriend stuurde me dit weekend een foto van de plek waar ooit het slotklooster stond. Wat overblijft, is braakliggend terrein. ‘Ik ben in shock’, schreef hij in zijn bericht. ‘Ik dacht dat ze toch IETS van het klooster zouden overhouden. Mijn Tieltse hart bloedt.’
Het mijne ook. Waar ooit een prachtig gebouw stond, komt straks een appartementsgebouw dat in bijna niets zal verschillen van de andere appartementen die in onze stad als paddenstoelen uit de grond schieten. Het is knip-en-plak-architectuur; er zit geen ziel in; het zijn allemaal blokkendozen zonder karakter. Meestal wit, een klein balkon, en een groot bord dat zegt dat ze bijna allemaal verkocht zijn en je snel moet zijn.
Wie het verleden uitwist, wist de ziel van een stad uit
Het gesloopte klooster doet me denken aan een van de mooiste huizen van Tielt die door ons bestuur bijna werd platgegooid voor alweer een appartementsgebouw. Voormalig eerste schepen Simon Bekaert heeft het huis van de sloophamer kunnen redden. Het is gelegen op de hoek van de Sint-Michielstraat met de Stedemolenstraat. Huis gered; prachtige smeedijzeren poort ernaast niet. Wie het verleden uitwist, wist de ziel van een stad uit.
Natuurlijk mogen er appartementsgebouwen komen, maar bezint eer gij begint. Omdat ik zoveel belang hecht aan materieel erfgoed, ben ik zo blij dat het indrukwekkende herenhuis met torentje op de hoek van het Polenplein en de Sint-Michielstraat wordt gerenoveerd.
Weet u tot slot waar ik enorm veel schrik voor heb? Dat het voormalige postkantoor in de Kortrijkstraat, waar nu ING zit, op een dag zou verdwijnen. Dan teken ik protest aan zoals ze dat in Tielt nog niet zullen hebben gezien – en ik denk met mij velen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier