Er zijn hoe langer hoe meer opdelingen van soorten mensen in de samenleving, misschien kan ik er nog eentje toevoegen. Zoals personen die met digitale uitrusting naar een vergadering van het werk of vereniging waar ze vrijwilliger zijn gaan en zij die daar gewoon met pen en papier aanwezig zijn. Je weet wel… om notities te kunnen maken, iets op je to-dolijst te zetten of om bijvoorbeeld een (klein) woordje in de groep te brengen. Ik behoor met mijn 55-plus definitief tot de ‘papieren groep’. Dat voelt voor mij beter, ook al wordt de andere groep elke dag groter. Voor hen is meteen alles op de laptop zwieren en regelen wellicht functioneler, sneller, werk gespaard. Het zou kunnen, maar digitaal ben je toch ook weer sneller afgeleid, of sneller verleid om effe te surfen of je ‘socials te checken’… Tja, elk zijn manier.
“Met mijn 55-plus behoor ik definitief tot de ‘papieren groep’”
Zo was ik een tijdje geleden eens op bezoek bij kunstenaar Patrick Steen uit Keiem, je weet wel ‘Pat Stone’. We bespraken iets en hij haalde zijn agenda boven. Geen te klein exemplaar, zo middelgroot. Hij begon te bladeren en toen vielen mijn ogen bijna uit mijn oogkassen: wat ik zag was een mozaïek van korte notities, kattenbelletjes, tekeningetjes, gebruikte toegangsticketjes, andere kleine memorabilia, ingeplakt, ingekleurd of niet, kris-kras door elkaar, elke pagina bijna volgestouwd met echt van alles, telkens bijna een kunstwerkje op zich. Er is wel meer apart en excentriek aan deze superlieve Keiemnaar, maar zijn agenda is een soort besmettelijke explosie van verbeelding en fantasie. Gewoon heerlijk om naar te kijken, vast te pakken. Doe mij maar papier!
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier