#olginblowemjilikvroeger

Mijn vrouw heeft met haar zussen het Whatsapp-groepje #olginmoedersmjilikvroeger. Met die geuzennaam verdedigen ze zich tegen het oordeel van hun moeder, die vindt dat je als mama te allen tijde voor gesteven zakdoeken en opgeblonken schoenen moet zorgen. Omdat haar dochters daar niet altijd tijd voor hebben, vindt zij dus teder maar waarachtig dat er geen moeders meer zijn gelijk vroeger.

Een zelfde Whatsapp-groepje zou voor onze Kortrijkse liberalen kunnen worden aangemaakt: #olginblowemjilikvroeger. Want liberalen, die komen normaal op voor het individu, dat ze via grondrechten willen beschermen tegen een almachtige kerk of overheid. In die optiek zouden ze op de bres moeten staan voor privacy. Quod non.

Kortrijk hangt intussen vol met camera’s. Filosoof Michel Foucault ziet hier een verregaande vorm van disciplinering in: al die camera’s en het politie-apparaat erachter maakt mensen kenbaar, kneedbaar en beheersbaar. We zijn véél minder vrij dan vroeger, en moeten ons voortdurend plooien naar ‘het normaal’.

Voor zij die zeggen dat die camera’s toch niet erg zijn als je niks verkeerd doet, twee bedenkingen. Een: als je die vorm van surveillance eenmaal hebt, geraak je er niet meer van af. Zo verkoopt Proximus de locaties van hun klanten aan Stad Kortrijk, die het dan weer doorspeelt aan de handelaars. Ik wil dit niet dus heb ik via het daartoe bestemde e-mailadres gevraagd om mij hiervoor uit te schrijven. Na vier dagen en twee keer aandringen heb ik nog altijd geen antwoord. Om niet gevolgd te worden, moet ik dus een strijd aangaan.

Ten tweede: wat als je iets anders denkt dan de overheid? Veiligheidscamera’s in de Russische metrostations worden gebruikt om politieke dissidenten op te pakken. In China krijgen burgers slechte punten als ze de straat verkeerd oversteken. Ver van uw bed? Als Kortrijk straks effectief geluid op straat begint op te nemen, komt dat toch angstaanjagend dichtbij. Gelukkig zijn daar de liberalen om ons hiertegen te beschermen. Of neen, wacht…