De corona-uitbraak is een bijzonder ernstige pandemie. Ik heb hier de morele plicht om dit stuk te beginnen met een oproep om alle maatregelen zeer strikt na te leven.
Ik merk in mijn vrienden- en kennissenkring dat veel mensen nadenken over de waarde van dingen, de rijkdom van tijd én uiteraard die van een goeie gezondheid. Voor mijn part mogen we ook gerust van de merkwaardige tijdsperiode gebruik maken om wat verder te denken over hoe wel als mens met de planeet omgaan en hoe we systemen aan het kapot maken zijn die ons op termijn als soort zeer zwaar gaan aangerekend worden.
“De mens is niet de dominante soort op aarde”
Bovenstaande stelling kan op het eerste zicht bizar lijken als je ziet in welk tempo “het werk van de mens” ecosystemen kapot maakt, de biodiversiteit aantast, invloed uitoefent op te snelle klimaatveranderingen… Toch ben ik zeer overtuigd dat wat er staat juist is. Het zal voor een stuk te maken hebben met de eeuwenlange overlevering, en in onze Westerse wereld tot voor een paar decennia ingelepelde dogma, dat we geschapen zijn door een god en de heersers zijn op aarde.
We zijn dat echter in de lijn der tijden niet. Sinds het ontstaan van het leven op aarde waren er vele miljoenen jaren geen mensen en als we zo doorgaan met onze biotopen, van oerwouden tot oceanen, kapot te maken, gaan we onze eigen soort in gevaar brengen. Dat de aarde de mens nodig heeft, is een waangedachte. De natuur kan perfect verder zonder ons.
Juist in tijden als deze beseffen velen hoe kwetsbaar we zijn als de natuur plots een zijsprong maakt en een nieuw en gevaarlijk virus op ons laat. Laat ons daar in alles lessen uit trekken. Ik heb het gevoel dat het bewustzijn van velen rond het functioneren van de ecosystemen, van de natuur op zich nog in de puberteit zit. Het is echter tijd om volwassen te worden als mensheid.
Het is meer dan tijd om nu echt rekening te houden met de consequenties die ons menselijk handelen heeft voor de hele aarde. Dus ja, we dragen een zeer grote verantwoordelijkheid om ons bestaan terug in evenwicht te brengen met de natuur. Het is tijd om het beperkte perspectief van ons meest directe belangen in te ruilen voor het belang van de hele aarde.
Dit is geen geitenwollensokkenpraat zoals mensen als ik nog altijd vaak naar het hoofd geslingerd krijgen, maar grote noodzaak. Hoeveel signalen, hoeveel wetenschappelijke rapporten en feiten hebben we als mensheid nog nodig om dit eindelijk te beseffen? De tijd tikt, altijd en tijd die getikt is komt nooit meer terug. De kans om de echte ecologische verandering in te zetten is dan ook nu. NU!
“Vlaanderen is niet te klein voor de ommekeer”
Je leest of hoort het wel als eens dat Vlaanderen te klein is om het verschil te maken in al die dingen. Grote onzin. Niks is te klein om voor verandering te zorgen. Juist een land als het onze, met al die middelen, met een degelijke welvaart en zoveel actieve mensen kan het voorbeeld tonen aan heel veel andere landen. Laat ons nu echt werk maken van de zorg voor meer natuur en meer bos.
Laat ons zorgen voor meer robuuste natuurgebieden, valleien en bossen die essentieel zijn voor de opvang van de klimaatgevolgen, de waterproblematiek, de biodiversiteit… Laat de zorg voor natuur in alles de norm zijn. De speeltijd is stilaan echt voorbij.
Ik wens iedereen de komende tijd alle goeds. Zorg goed voor elkaar en ik blijf er rotsvast in geloven: samen kunnen we het aan. Het beste.
Peter Bossu
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier