Mogen we nu blij zijn met die 9 op 9?

Frank Buyse
Frank Buyse Senior writer

De Rode Duivels behaalden tegen Finland de derde zege in evenveel wedstrijden in de groepsfase van het EK. Een perfect parcours om over naar huis te schrijven?

– Een beetje wel. Het Nieuwe Realisme. Want zo’n vlekkeloos parcours geeft aan dat de Rode Duivels ongeacht de context en de tegenstander een resultaat kunnen neerzetten. Een slap begin tegen de Russen, een achterstand tegen de Denen, een muur tegen de Finnen… : het werd telkens opgelost. Zonder sprankelend voetbal maar de goals van Lukaku en vooral de synergie in en de klasse van het duo De Bruyne-Lukaku volstonden. En twee clean sheets, zonder de gaffel van Denayer tegen de Denen waren het er drie, geven aan: we kunnen controleren. Goed om weten nu de speeltijd voorbij is.

– Een beetje wel. Thomas Vermaelen. De meeste vraagtekens zijn weggespeeld. Witsel en De Bruyne voorop. Maar zeker ook Vermaelen. Als we nu één Rode Duivel de goal tegen de Finnen gunden was het Vermaelen. En wel hierom: een paar jaar geleden trok ik door Engeland voor een reeks interviews met de Rode Duivels. Wat een gedoe: perschefs, makelaars… hielden mij wekenlang aan het lijntje, één persoonlijke ‘communication manager’ (van Kompany) wilde langs geen kanten mee. Vermaelen, captain van Arsenal toen, sms’te: ‘Past vrijdagmiddag gezellig bij mij thuis?’ En zei die namiddag in zijn topflat in Londen: ‘Je maakt jezelf zo belangrijk als je zelf wilt…” Verminator kan bij mij nooit meer stuk.

– Niet helemaal. Want Eden Hazard, de ster die ons Europees kampioen moet maken, blijft een vraagteken. Maar de optimist in ons zegt: al 90 minuten op het veld en het was niet echt ondermaats, dat komt goed. Starten, zondag!

– Niet helemaal. Want de eerlijkheid gebiedt te zeggen: op die 270 minuten zetten ze nauwelijks één half uur na elkaar (eerste helft tegen Rusland) écht goed voetbal neer. Het zal vanaf zondag toch een stuk beter moeten zijn. Of worden we helemaal de beste counterploeg van dit EK?

– Niet helemaal. Hans Vanaken. Raar hoe die wordt geacht dolblij te zijn met zijn eerste twee minuten op een EK. Wordt een voetballer daar echt vrolijk van, van zo’n bijna meelijwekkend invalbeurtje – je mag ook even, het kan geen kwaad meer nu? Maar best dat in de slotminuut een schaars geklede dame het veld opliep of hij stond daar nog aan de zijlijn. Anderzijds: zijn invalbeurt kwam niet eens in beeld.