De eerste winterprik is achter de rug en we hebben het volop geweten en beleefd. Hoewel officieel verboden, en mogelijk met GAS-boetes gesanctioneerd, gingen zaterdag en zondag weer elke dag een kleine honderd mensen op het ijs op en rond De Blankaart. Ijs kraakt nu en dan, maar ‘trekt’ dus duidelijk ook aan allerhande personen die zich graag uitleven in wintersport.
De grootste durvers zijn diegenen die op schaatsen niet alleen de grachten en vaarten aandoen rond de vijver, maar meteen maar de Blankaart helemaal oversteken. Ook nu weer.
Zelf heb ik mij ook altijd graag en gretig op het ijs uitgeleefd. Maar ook duidelijk de risico’s gezien en meegemaakt. Een tienermeisje dat aan de Kleine Blankaart door het ijs zakte en dat een vriend van me kon redden door haar een slee aan te reiken waardoor ze zichzelf kon uit het ijs trekken. Mijn hond zaliger die door het ijs zakte en die ik dan weer zelf kon redden door ijs met een weidepaal kapot te slaan, zodat hij naar de kant kon zwemmen. Schaatsers die zich verwondden aan kapot of scherp ijs…
De strafste anekdote die ik kan vertellen over op het Blankaart-ijs gaan, dateert al van meer dan vijftig jaar geleden. Mijn oom Luk, ja dezelfde die WOVA-volleybalclub in Woumen oprichtte, had er niets beter op gevonden dat met zijn witte Volvo de vijver op te rijden… Ik was er niet bij, heb het niet gezien. Maar het is echt gebeurd, want er bestaat een foto van. Ik weet begot niet wat hem bezielde… Wellicht moet je katalogeren onder ‘stunten’ en ‘durven’. Maar toch niet meteen iets om na te apen…
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
