Leven met een deadline: “Deze studentenprotesten zijn meer dan slechts een uiting van solidariteit”

Laura Schuyesmans (27) leeft met een deadline. De jonge West-Vlaamse lijdt aan een chronische ziekte waardoor ze wellicht maar tien jaar meer te gaan heeft. Laura werkt bij Oxfam, engageert zich als covoorzitster voor Jong Groen en maakt tweewekelijks een openhartige column voor deze krant. Ze wisselt af met Jan Devriese, de stukjesschrijver die leeft tussen deadlines.

Occupy! UGent, you can’t hide! Free, free Palestine!

Zinnen die soms door tientallen, maar steeds vaker door honderden studenten krachtig worden gebruld in de straten van Gent. De studenten aan de UGent bezocht ik al enkele keren, maar even goed de studenten aan de VUB of KULeuven protesteren tegen de academische samenwerkingen tussen Belgische en Israëlische universiteiten. Omdat Israël nog steeds ongenadig de Gazastrook blijft bombarderen en belegeren, is de samenwerking tussen de Belgische en Israëlische universiteiten een doorn in het oog van de studenten.

Deze protesten zijn meer dan slechts een uiting van solidariteit. Door deze protesten en eisen hopen de studenten enerzijds om de druk op de Israëlische regering op te voeren, maar even goed willen ze wereldwijd de druk opvoeren bij de westerse landen om de aanvallen van Israël een halt toe te roepen en een permanent staakt-het-vuren af te dwingen. In Gaza zijn er nu al minstens 35.000 doden gevallen aan Palestijnse zijde en werden meer dan 70% van alle woningen platgebombardeerd. Dit is al lang geen tegenreactie meer voor de inval van Hamas op 7 oktober zoals de Israëlische regering beweert.

“De protesten zijn een levendige herinnering aan de kracht van vreedzaam verzet”

De studenten opteren voor vreedzame protestvormen waarbij ze enkele gebouwen binnen de universiteiten bezetten met hun tenten. Ze geven er workshops en lezingen over de decennialange onderdrukking van de Palestijnen. Alleen zien we dat deze vreedzame protesten, wat een fundamenteel mensenrecht is binnen onze democratische samenleving, steeds meer gewelddadig ontruimd worden. Iedereen zag ongetwijfeld al de beelden passeren van de hardhandige optredens van de politie in de VS en Amsterdam. Het idee dat de politie de stemmen van studenten onderdrukt en neerslaat, net op het moment dat ze de aandacht vestigen op mensenrechtenschendingen en onrechtvaardigheid, is angstaanjagend en verontrustend.

Deze studentenprotesten zijn een levendige herinnering aan de kracht van vreedzaam verzet. Verhef dan ook samen met hen jouw stem en kom samen op voor gerechtigheid, waar dan ook ter wereld. Want in de woorden van Martin Luther King Jr.: “Onze levens beginnen te eindigen op de dag dat we zwijgen over dingen die ertoe doen”.