Ik heb snel even geteld. Onze politiek journalist Paul Cobbaert maakte al 133 interviews voor De Krant van West-Vlaanderen. Sinds begin 2020 kijkt hij elke week een politicus van bij ons diep in de ogen. Dat levert deze krant vaak straffe uitspraken en nieuws op. De lezer krijgt dan weer altijd zeer openhartige gesprekken op zijn bord. En toch was het deze week voor het eerst dat Paul me meteen na zo’n interview belde… en even naar woorden moest zoeken.
Dat het interview met de nieuwe jongerenvoorzitter van Groen niet geworden was wat hij er van verwacht had. Dat hij tijdens het gesprek zelfs even van zijn melk was. De geplande ontmoeting in Ieper had een ongepland diepe indruk nagelaten, dat was zelfs met een haperende lijn heel duidelijk.
Wat zou jij doen als je te horen krijgt dat je niet oud zal worden?
Ik kan mij inbeelden dat in de Wetstraat bijna niemand Laura Schuyesmans kent. Qua naam is deze politica nog lang geen Hilde Crevits, en ze zal het ook nooit kunnen worden. Crevits is al 15 jaar minister, Laura heeft mogelijk geen 10 jaar meer te gaan. Ze leeft met een deadline. Haar lichaam takelt af en ze heeft geen enkel zicht op beterschap of herstel.
En toch engageert deze jonge vrouw zich voor de politiek. In een tijd waar nog weinig jongeren geïnteresseerd zijn in regeringen of in parlementen. Op een moment dat ‘politieker’ zijn gelijk staat aan stront over je heen krijgen, waar en wanneer je maar wil. Haar keuze dwingt respect af, haar verhaal maakt je stil.
Wat zou jij doen als je te horen krijgt dat je niet oud zal worden? Dat je moet opletten wat je doet, want een gescheurd bloedvaatje kan fataal zijn? Laura kiest ervoor om op zo’n moment niet aan zichzelf te denken, maar aan een ander. Ze wil van de wereld een betere plek maken, voor iedereen die na haar komt.
Wel, daar doe ik mijn pet voor af. Wat een vrouw.
Wat een voorbeeld.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier