Zo gaat dat dan. Vrijdag voorspelden we dat Kortrijk, Cercle Brugge en Oostende op speeldag 1 op geen puntengewin moesten rekenen, zaterdag mocht daar verrassend ook nog Zulte Waregem worden bij gevoegd. Meteen thuisverlies tegen een promovendus en nu naar Standard en Genk, stel je voor dat Essevee start met 0 op 9, de bibber zal er weer gauw inzitten.
Maar op zondag bleek hoe broos zo’n voorspellingen zijn: KVO ging gewoon winnen op Anderlecht. Wat een glorieuze entree van Kompany en co moest worden werd vakkundig de nek omgedraaid door het ‘kleine’ Oostende.
KVO stond er hoor, we beginnen Hugo Broos al te begrijpen als de ex-TD van KVO die de nieuwe coach nog aantrok stelt dat Kare Ingebrigtsen de enige zekerheid van de kustploeg is voor dit seizoen – zie de krant van komende vrijdag.
De Noor had zijn team deskundig neergezet, met de juiste keuzes. Geen spits voorhanden, wegens Guri niet fit? Geen probleem: Rasjel en vooral D’Haese – duidelijk aan body en maturiteit gewonnen – liepen overal en knokten voor elke bal. Ook de keuze voor Vargas was terecht: de Venezuelaan is duidelijk nog niet 100 % maar zorgde met zijn technische meerwaarde wel voor enkele openingen. En voor de gelijkmaker, precies op het moment dat KVO dreigde te verzuipen. De kustploeg was een kwartier lang overspoeld door het enthousiaste paars-wit maar zag de tweede tegentreffer van Vlap afgekeurd en putte duidelijk vertrouwen uit de gelijkmaker.
Terugvallend op die organisatie van Ingebrigtsen en vooral op het ijzersterke middenveld Hulsjager-Palaversa-Vandendriessche. Zeebonken zijn het, onwrikbaar in de duels en alle drie gezegend met een uitstekend loopvermogen. Dat zijn al drie uitblinkers, reken daar Skulason, nog een aanwinst en D’Haese ook maar bij. Al verdienen ze alle elf een prijs voor hun wilskracht.
Je zag het team groeien, je zag Anderlecht twijfelen.
Dan mocht paars-wit nog zoveel balbezit hebben, KVO bleef uitstekend gegroepeerd voetballen, kon rekenen op een attente Dutoit en brak uit wanneer mogelijk. En scoorde zowaar ook nog. Via Sakala, vervanger van Vargas, dat had de coach ook goed gezien. En de kustploeg bleef in het slotkwartier ook nog overeind, hield een verbouwereerd RSCA af – wat hadden die zich de 28ste juli anders voorgesteld – en zorgde voor dé stunt van de eerste speeldag. Op het einde viel Ingebrigtsen iedereen dolgelukkig in de armen. In zijn chique zwart kostuum. Een héél chique entree. De 150 meegereide supporters zongen treiterend van Kom-pa-ny…
Opinies
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier