Met de recente goedkeuring van het strategische commercieel plan en het lezen hierover, had ik zoiets van ‘weinig nieuws onder de zon’. Maar het is natuurlijk geen simpele materie en zeker geen exclusief Diksmuids probleem. Een beleid met ruimtelijke maatregelen en toekennen van premies werkt tot op zekere hoogte, maar kan geen wonderen verrichten in onze elke dag meer digitaal wordende wereld.
Het meest bijzondere winkelnieuws van het voorbije jaar vond ik het verdwijnen van de biowinkel De Koriander, met toch heel lange traditie, in de Weststraat, zónder gelijkwaardige opvolger of vervanger. Ook het experiment met Babsies, het veganistische restaurant in de Admiraal Ronarchstraat sprong echt positief in het oog, maar jammer genoeg door corona een veel te kort leven beschoren.
Mijmerend over het winkelverleden van onze stad, zie ik mezelf nog rondlopen in Koetje Boe, de kleine superette, op de hoek van de Markt en Koning Albertstraat. Of hoe ik als tiener onder de indruk was van alle aanbod bij de ijzerwarenwinkel Paternoster op de andere hoek met de Weststraat. Of dan weer gecharmeerd door een miniwinkel als destijds Bakkertjes in de De Breyne Peellaertstraat, op zoek naar snoepgoed… Of hoe ik altijd groot respect had voor echte middenstandsfamilies zoals de Vansevenants en Serraris, maar net zo goed voor volhardende enkelingen zoals mijn verre familielid Willy Deruytter in de Reuzemolenstraat. Handelaar of ondernemer zijn: het is een belangrijk engagement en we moeten hen blijven steunen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
