Karl Vannieuwkerke schrijft elke week een brief. Deze week steekt hij zijn bewondering voor Koen Wauters niet onder stoelen of banken. Koen mag altijd antwoorden: karl@kw.be.
Beste Koen,
Je bent ondertussen al vijfendertig jaar een kennis van me. Enfin, het zit zo. Ik ken jou al vijfendertig jaar, jij kan mij op jouw beurt een jaar of vijfentwintig kennen. Vanop televisie. Ik had er net mijn humaniora opzitten en al veel met je meegezongen toen je in 1989 in een geblindeerde auto de Ieperse Grote Markt opdraaide. Anne, als ik jou zie, ben ik niet meer bij te sturen. Ik neuriede het stilletjes toen ik naast het buurmeisje naar school fietste. Maar daar op die Grote Markt van Ieper was het begin september tijd om kennis te maken met het begrip groupies. In dichte drommen waren ze samengetroept voor de Lakenhallen, de meisjes waarvoor wij na school met de fiets een ommetje maakten in de hoop dat ze ons zouden opmerken. Jij was eenentwintig jaar toen en je moest geen ommetjes maken. Zij werden naar jou toe gezogen. Als brokjes hete lava vloeiden ze mee richting podium en probeerden ze je aan te raken. Met lede ogen zagen wij aan hoe de tieners op wie wij verliefd waren, als een blok voor jou vielen.
Dat je al die jaren incontournable was en bent, pleit voor je talent en je intelligentie, Koen
Je speelde het spel zoals het een rockster betaamt, Koen. Omringd door een paar bodyguards gleed je ongrijpbaar door de massa, je ogen verborgen achter een zonnebril. Kris, Bob en de rest van de bandleden volgden op een afstandje en werden ongemoeid gelaten. Ik nam het tafereel vanop een afstand in me op en dacht bij het gekir en geschreeuw aan een fenomeen van voorbijgaande aard. Een tijdelijk verschijnsel aan het Vlaamse muziekfirmament. Velen waren je al voorgegaan. Ik moest er nog eens aan denken toen ik twee weken geleden in Het Journaal zag hoe je op de Kastaars een carrière-award kreeg. Je was veel meer dan een randverschijnsel dat in 1989 op Leet 86 (in Ieper hadden ze er in 1986 geen rekening mee gehouden dat ze ook in de jaren nadien een festival zouden kunnen organiseren) meisjesharten sneller deed slaan.
VTM hertekende in hetzelfde jaar het Vlaamse medialandschap en je X-factor was ook Mike en Guido niet ontgaan. Je zou uitgespeeld worden als boegbeeld van de Vlaamse Televisie Maatschappij. Vijfendertig jaar later ben je dat nog altijd, Koen. Het is weinigen gegeven. De Super 50, Familieraad, Kriebels, Binnen zonder Bellen, Wedden dat?, 1 tegen 100, Idool, X-factor, Belgium’s Got Talent, Wauters versus Waes,… Als we hier alles zouden opsommen, is het papier van de pagina opgebruikt nog voor we het wierookvat kunnen bovenhalen. Dat je al die jaren incontournable was en bent, pleit voor je talent en je intelligentie, Koen. Maar ook voor je nederigheid en je vriendelijkheid.
Het totaalpakket vertoont weinig gebreken. Een aantal keer was je te gast in Vive le Vélo. Evenveel keer kwam en ging je met het grootste respect voor iedereen die aan het programma meewerkte. En elke keer opnieuw kreeg ik dan berichten van meisjes die in 1989 op de eerste rij stonden. Vriendinnen die een man en kinderen hebben maar nog altijd een boontje koesteren voor Koentje zoals ze het dan whatsappen: Hoe was ’t met Koentje? Dat is een toffen zeker?! Ik kan niet anders dan bevestigen. Je bent van het type dat als baby of kleuter in een ketel met toverdrank moet zijn gevallen. Een alleskunner. Of het nu voetballen, zingen, acteren of charmeren is. Het maakt niet uit. Johan Boskamp was lyrisch over je voetbalkwaliteiten: Koentje kon wel aardig ballen, jongen. Weet je dat ik die naar RWDM wou halen? Het Boskampaccent denk je er wel bij. Een knieblessure verhinderde blijkbaar een transfer.
Allicht is het je grote geluk geworden. De kracht van toeval in het leven kan niet worden onderschat. Je bent er nu zesenvijftig, Koen. Ik ga ervan uit dat je zin om te zingen en televisie te maken na al die jaren intact is gebleven. Die carrièreprijs is dan ook maar een tussendoortje. Vertel het niet aan Frederik Delaplace, maar straks zit ik gewoon opnieuw voor mijn televisietoestel om naar The Voice van Vlaanderen te kijken. Voor jou en ook wel een beetje voor Aster en… An.
Warme groet,
Karl kruipt in zijn pen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier