Karl schrijft een brief naar FIFA-baas Gianni Infantino: “Je houdt ons echt niet langer voor de gek”

Karl Vannieuwkerke schrijft deze week een brief naar FIFA-voorzitter Gianni Infantino. De Zwitser beschuldigde het Westen deze week van hypocrisie waarna hij in naam van de FIFA enkele wereldvreemde beslissingen nam op het WK voetbal in Qatar. Infantino mag altijd antwoorden: karl@kw.be.

Meneer Infantino,

Je hebt het verknoeid. Toen jij in 2016 Sepp Blatter opvolgde als voorzitter van de FIFA had ik er nog hoop op. Je was de sympathieke kletskop die wel eens een mopje maakte op lotingen van de Europa League of de Champions League. Je leek anders dan de dinosaurussen die al jaren de dienst uitmaken in de ivoren torens van de grote sportbonden. Menselijker. Gianni Infantino als wereldverbeteraar. Het getuigt van verregaande naïveteit dat we dat ook maar even durfden denken. De FIFA is in crisis, de reputatie is aangetast! Het zijn woorden uit je maidenspeech als voorzitter. Je schakelde als polyglot vlot over tussen talen, straalde zelfvertrouwen en competentie uit.

Je betoog was een aanfluiting. Je zat in een atelier van een eigen gecreëerde waarheid

Die dag in 2016 moest een keerpunt worden voor het wereldvoetbal. Van dat beeld blijft ondertussen niets meer overeind. Je speech van afgelopen zaterdag aan de vooravond van het wereldkampioenschap als exponent van wereldvreemdheid waarvoor de FIFA nog altijd staat. De voorzitter van de wereldvoetbalbond als megafoon van een emiraat dat hoopte om met de wereldbeker het imago op te poetsen. Een staat die voetbal sublimeert tot een middel om flagrante schendingen van de mensenrechten onder oosterse tapijten te vegen en aan sportswashing te doen. Voor die kar heb je je laten spannen, meneer Infantino. Uiteraard zijn er nuances, maar je hebt er persoonlijk voor gezorgd dat die al lang zijn verdampt. Je betoog was een aanfluiting. Je zat in een atelier van een eigen gecreëerde waarheid. Je voelde je alles, ook gay. Een dag later volgde de beslissing van de FIFA om het dragen van de OneLove-kapiteinsband te bestraffen met een gele kaart. Een affront voor iedereen die inclusiviteit en diversiteit in het hart draagt.

Een mens probeert dan in het hoofd van een ander mens te kijken en te zoeken naar de redenen waarom het zover is kunnen komen. De corrupte beslissing – dat is ondertussen onomstotelijk bewezen en daar hadden we de Netflixdocu FIFA Uncovered niet voor nodig – om het WK in 2010 aan Qatar toe te kennen was het begin van de ellende. Toen jij kwam was het te laat om Qatar het WK nog af te nemen, maar dat je vorig jaar Zürich ruilde voor een stekje in Doha helpt je verhaal niet. Nog nooit eerder was een FIFA-voorzitter een jaar lang in een organiserend land gaan wonen. Alsof je zelf als opzichter de laatste bouwwerven zou inspecteren.

De voorzitter als arbeidsinspecteur? Of wilde de voorzitter zich nog meer aanschurken tegen de onuitputtelijke olierijkdom? De kinderen naar de internationale school, terwijl je jezelf laat bedienen door de organiserende vrienden aan rijkelijk gevulde banketten en de duurste champagnes met forse geuten door de keel laat lopen? Drank als geheugenverzachter. O ironie. Hoe lang weet je al dat er een alcoholverbod zou komen in de stadions amper twee dagen voor de start van het tornooi? Niet dat ik een voorstander ben van overmatig alcoholgebruik, maar de doorzichtigheid van dit soort beslissingen is groot. Te groot. Je houdt ons echt niet langer voor de gek. Met je uitspraken en beslissingen op de eerste dagen van deze wereldbeker heb je de controverse en de afkeer voor je voetbalbondje nog meer gevoed. Er is weinig hoop voor de toekomst. Op 16 maart 2023 word je op het FIFA-congres in Rwanda herverkozen bij gebrek aan een tegenkandidaat. Het machtsvacuüm van 2016 heeft een monster gebaard. Maar één ding neem je ons niet af, meneer Infantino. De liefde voor het spelletje.

Sportieve groet,