Karl Vannieuwkerke schrijft deze week een brief naar Didier Lamkel Zé. De voetballer van KVK liet zich vorig weekend opmerken door de zege tegen zijn ex-ploeg Antwerp wel zeer uitbundig te vieren. Zé werd daarbij ook racistisch bejegend door Antwerp-supporters. Het woelwater mag altijd antwoorden: karl@kw.be.
Cher Didier,
Laat me één ding duidelijk stellen. Racisme is hoogst verwerpelijk en moet op geen enkele manier worden getolereerd. Het is niet omdat iemand de aap uithangt, dat hij ook voor aap moet worden uitgemaakt. De aap uithangen. Het is een uitdrukking die ik ook in de context van mijn eigen kinderen gebruik. Gelieve me daar dus niet op te pakken. De racismeklacht is gelegitimeerd. Al was het maar als statement om de voetbalwereld voor de tigste keer duidelijk te maken dat het gewoon geen deel kan uitmaken van onze maatschappij. Ook niet van een subcultuur als voetbal.
Voor de rest kan ik eigenlijk niet anders dan beginnen met een lofzang aan jouw adres, Didier. Je bent een ongelooflijk goede voetballer, geniaal bij momenten, dodelijk efficiënt bij andere gelegenheden. Je koppelt dat talent aan enorme fysieke mogelijkheden. Met je 1,92 meter boezem je elke verdediger angst in, zelfs Vinnie Jones mocht die nog hebben gevoetbald. Je bent dus het type speler waar elke trainer van droomt en onmiddellijk voor tekent, waar een toeschouwer voor naar een stadion komt. Een veel betere speler dan de Didier die zich vorige zondag profileerde tegen zijn ex-club.
Ook al wonnen jullie, je niveau was zeer matig. Toch orchestreerde je je eigen applausvervanging die je helemaal niet verdiende. Ik kan alleen maar beamen wat collega Peter Vandenbempt er maandag over zei: Didier Lamkel Zé is erin geslaagd om de indruk te wekken dat hij de man van de match was tegen Antwerp. Hij was dat als clown, showman of aansteller, maar zeker niet als voetballer. Bij Kortrijk waren er vier of vijf spelers belangrijker dan Lamkel Zé. (sic) Er is dus een grote kanttekening bij al dat talent dat dreigt te verdampen in je eigen universum van aandachtshoererij, Didier. Vorige week schreef ik hier een brief gericht aan de mama van de wereldkampioen wielrennen en die begon met de woorden: Je kleine vent is groot geworden. In jouw geval zou dat ongetwijfeld anders klinken: Je grote vent zal altijd kind blijven.
“Het is niet omdat iemand de aap uithangt, dat hij ook voor aap moet worden uitgemaakt”
Hoe kan je je eigen ruiten op deze manier blijven ingooien? Ik hoorde je ploegmaats van KV Kortrijk zondagavond zeggen dat je eigenlijk een goede gast bent. Ik wil ze graag geloven. Ondertussen had je op instagram F*ck Antwerp geschreven. Antwerp is niet de oorzaak van je problemen en je hobbelige parcours. Die ben je zelf. Of vind je het normaal dat je met een shirt van Anderlecht op de Bosuil verschijnt, Didier? Misschien moeten we je er nog eens aan herinneren dat je sinds je goed een jaar geleden bij Antwerp verdween, al aan je vierde club toe bent. En dat zijn nu niet bepaald Europese topclubs.
Van Dunajska Streda in Slovakije hadden we tot jij er naartoe trok nog nooit gehoord. Je speelde er zeven matchen en verdween naar Khimki in Rusland. Dat het daar na drie matchen ophield, had voor één keer met een oorlog en niet met jezelf te maken. Via Metz belandde je uiteindelijk in Zuid-West-Vlaanderen. En dat voor een speler die de Europese subtop moet aankunnen. Na het parcours dat je hebt afgelegd, geloof ik eerder dat de ploegmaats die het nu voor je opnemen zich over een paar maanden toch weer gaan ergeren aan je omdat het opnieuw niet meer spoort in dat hoofd.
Ik hoop oprecht dat ik er compleet naast zit en dat je nu eindelijk vertrokken bent. Maar tot het tegendeel is bewezen durf ik denk dat je dichter bij een destructieve narcist dan bij een stabiele topsporter aanleunt. Probeer de komende weken, maanden en jaren dus vooral te doen waar je goed in bent: mensen geniaal voetbalplezier bezorgen. Ik wens je daar alvast veel succes bij.
Warme groet,
Karl kruipt in zijn pen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier