Karl schrijft een brief naar de 11-jarige Firdaous: “Geen enkel kind van jouw leeftijd zou onveilig mogen zijn”

Karl Vannieuwkerke schrijft deze week een brief naar Firdaous. Het 11-jarige meisje werd maandag dodelijk getroffen door een kogel. Het is het voorlopige trieste hoogtepunt in de meedogenloze drugsoorlog in Antwerpen. Reageren kan via mail naar karl@kw.be.

Lieve Firdaous,

BREAKING. Zo verscheen het maandagavond overal. Smartphones konden de overvloed aan pushberichten nauwelijks aan. In Antwerpen waren schoten gelost. Nog maar eens kogels of granaten. Zonder de gevolgen van deze nieuwe aanslag zou het nieuws zelfs nooit hoofdlijnen hebben gehaald of door het krantenpapier hebben gesneden. Nu wel. Vijf kogels door een garagepoort. Achter die poort een geïmproviseerde leefkeuken omdat het huis anders te klein is voor je mama, je papa, jij en je twee zussen. En daar zat je dus te spelen, te koken of huiswerk te maken, lieve kleine Firdaous. Op de verkeerde plek op het verkeerde moment klonk het.

Nee, op de plaats die normaal in elk gezin aan elk meisje van 11 jaar veiligheid biedt. De keuken, het kloppend hart van elke familie. Waar bij het ontbijt of het avondeten de dag wordt overlopen of geëvalueerd, waar al eens woorden vallen tussen papa’s en mama’s, waar we lachen en gekscheren, plagen en klagen, waar gemorst en opgekuist wordt, waar de frigodeur opengaat voor een dessertje. Joepie, er is nog chocomousse. Net daar werd jij getroffen door een kogel, lieve meid.

Een afrekening met je oom, je broer of wie dan ook? Daar is zelfs nog geen duidelijkheid over. In elk geval iets waar jij als kind van 11 jaar niets mee te maken hebt. Geen enkel kind van jouw leeftijd zou onveilig mogen zijn. Ongeacht sociale context, huidskleur of familiegedrag.

Je bent het onschuldige slachtoffer geworden van een vreselijk monster dat blijkbaar omnipresent is. Het blijft me verbazen

BREAKING. Het woordje danst al een paar dagen door mijn hoofd. Breaking van breken, brekend of gebroken. Het zegt alles over hoe jij, tegen wil en dank, een onschuldig slachtoffertje van narco-terrorisme bent geworden. Je leven geaborteerd door een kogel uit wat het Antwerpse parket een oorlogswapen noemt. Iedereen die al eens cocaïne snoof, moet zich schamen voor jouw dood. Zonder vraag geen aanbod.

Iedereen die zich in de toekomst nog aan wit poeder waagt, zou bij elk lijntje dat wordt gelegd aan jou moeten denken, lieve Firdaous. 110 ton coke is er in 2022 onderschept in de Antwerpse haven. 110.000 kilogram, een record! En dat zou maar 10 tot 15 procent van de totale invoer vertegenwoordigen. Je bent het onschuldige slachtoffer geworden van een vreselijk monster dat blijkbaar omnipresent is. Het blijft me verbazen.

Het enige witte poeder dat ik in mijn vriendenkring al zag, was de bloem om pannenkoeken mee te maken en de bloemsuiker voor erop. Allicht heb ik saaie of vooral heel stabiele vrienden. Bij gebrek aan ervaring moest ik het opzoeken. Met een gram cocaïne worden twintig lijntjes gelegd. Per jaar worden via Antwerpen dus meer dan 25 miljoen lijntjes ingevoerd. En die zoeken hun weg naar afnemers over heel Europa. Maar in de stad aan de Schelde is het elke dag witte neuzendag. Cocaïnehandel als miljardenbusiness. Een meedogenloze wereld waarin snel geldgewin centraal staat. Dat jij, een kind van 11 jaar, als offer dient is bijzonder pijnlijk en een schande. En we maken ons geen illusies.

Het leven gaat straks gewoon verder. Helaas zonder jou, lieve Firdaous.

Rust zacht, waar je ook bent, kleine prinses.

Dikke knuffel.