Karl schrijft een brief naar Bart Van Loo: “Wie ben ik om jou verhalen te vertellen?”

Karl Vannieuwkerke schrijft deze week een brief naar auteur en conferencier Bart Van Loo, de schrijver van onder andere het fenomenale boek ‘De Bourgondiërs’ die woensdag 50 werd. Frankrijkkenner Van Loo mag altijd antwoorden: karl@kw.be.

Beste Bart,

Gefeliciteerd. Woensdag heb je Abraham gezien. Vijftig jaar, een symbolische kaap. In de jaren daarvoor denkt een mens dat hij misschien nog niet aan de helft zit. Maar als er een vijf voor staat, neemt de realiteit het over van de naïeve wensdroom. Eeuwelingen zijn eerder schaars. De kans dat je over de helft bent is reëel, Bart, maar dat er je nog een hele mooie tijd wacht, is meer dan waarschijnlijk. En er is nu al een zekerheid. Je zal een erfenis nalaten. De Bourgondiërs wordt een naslagwerk voor eeuwen, een lexicon voor generaties, een geschiedenisbijbel die de tand des tijds straks wel overleeft. Tweehonderd zeventigduizend keer verkocht and counting, de podcast boven de twee miljoen downloads.

Bravo, Bart. Commandeur in de Kroonorde in eigen land. Chevalier dans l’Ordre des Arts et des Lettres in Frankrijk. Je hebt het ver gebracht. Als het over je gaat met vrienden en dat gebeurt wel eens zeg ik altijd met de nodige fierheid dat ik samen met jou door Frankrijk ben gereisd als en voor God in Frankrijk. Ik herinner me onze eerste ontmoeting nog goed. Je kwam met je vader kijken naar een theatervoorstelling van me in het cultureel centrum van Berchem. Na de uitzending geraakten we aan de praat, niet veel later was je samen met Filip Meirhaeghe te gast in Vive le Vélo. Het was in juli 2009, je had toen nog haar als een middeleeuwse schildknaap. Het was misschien wel je eerste primetime optreden op televisie.

Er zouden er nog vele volgen. Toen ik vier jaar later aan de tekentafel zat voor een format over een reisprogramma met als werktitel God in Frankrijk was je de eerste gezel die door mijn hoofd schoot. Je was toen al een halve ster in Nederland door je passages met Franse chansons in De Wereld Draait Door van Matthijs van Nieuwkerk. Toen ik je contacteerde, was er veel enthousiasme voelbaar. Een paar dagen later kwam de bevestiging en maakte mijn hart een sprongetje.

Ieder verhaal van je leek wel een sprintvoorbereiding die als een kantwerk aan mekaar werd geklost

Op een kleine aanvaring in de eerste week na omdat we het koud hadden op het strand van Deauville hadden we een geweldige tijd. Ik hoop dat je er ook zo over denkt, Bart. Dwars door Frankrijk met een oude Citroën DS. In de sneeuw op bezoek bij de weduwe van Jacques Anquetil. Vis kopen in de oude haven van Marseille om er bouillabaisse van te maken met zicht op de calanques in Cassis, een interview met Raymond Poulidor aan de Lac de Vassivière, het verhaal van Le Petit Prince op de Pic du Midi, als Louis de Funès door het land van Titi Voeckler, Dominique van Soeur Sourire zingend in een processie door de straten van Lourdes of jij die aangemoedigd door Jan Janssen, de Tourwinnaar van 1968, ongetraind en met ongeschoren benen in een bolletjestrui de Mont Ventoux bedwong tot het melkzuur zelfs je oorlel in een kramp trok.

Het zijn herinneringen die ze ons nooit meer afpakken. Op een zee vol draaikolken en woeste golven nam je mij en de hele ploeg mee door Frankrijk. Alsof vermoeidheid geen vat op je krijgt, bleef je ratelen en declameren, lieve Bart. Ik vroeg aan de productie om op zoek te gaan naar rilatine, maar ze lachten mijn vraag weg. Je leerde me dat het woord co-pain van samen-brood kwam, dat huitres stond voor acht r-en van de maanden met een r waarin de oesters op hun best zouden zijn. Ieder verhaal van je leek wel een sprintvoorbereiding die als een kantwerk aan mekaar werd geklost.

We stonden wel eens aan de kant van de weg met motorpech en je bleef maar entertainen. Je bent een fijne en getalenteerde man. Ik gun je alle succes van de wereld en hoop dat de opvolger van De Bourgondiërs straks nog eens zo straf of zelfs straffer wordt. Geniet van je eenenvijftigste levensjaar, Bart. 51, een rugnummer met een rijke geschiedenis. Maar wie ben ik om jou verhalen te vertellen? Mes félicitations et un grand merci, co-pain.

Warme groet,