Je kan niet het ene moment ‘Je suis Charlie’ scanderen en daarna zelf aan censuur doen

Sommigen vinden het geniaal, spitsvondig en gedurfd, anderen flauw, volks en platvloers. De meningen over onze wekelijkse strip ‘Dictator Dirk’ lopen uiteen. Ondanks die verschillende opinies is de strip een absolute certitude in onze krant.

Kritisch zijn tegenover machthebbers is een van de opdrachten van de media. Wij moeten de waakhond van de democratie zijn. Dat kan met scherpe opinies en goeie (onderzoeks)journalistiek maar ook met een snedige strip. Die laatste kan zich altijd iets meer permitteren. Een letterlijke neerslag van de tekeningen of de tekstballonnen zou van een schrijvend journalist nooit gepikt worden.

Op lokaal niveau heeft geen enkel medium zo’n kritische politieke strip op vaste basis, en daar zijn we als krant bijzonder trots op. En dat doen Bart Vantieghem en Koen De Brabander al twintig jaar lang: eerst met ‘Patrick & Yves’, daarna met ‘Kameraad Renaat’ en nu met ‘Dictator Dirk’. De makers krijgen van ons carte blanche. Je kan niet het ene moment ‘Je suis Charlie’ staan scanderen, een banner over je profielfoto op Facebook kleven en pleiten dat we met alles en iedereen kunnen lachen, maar daarna zelf aan censuur doen. Het moet ook gezegd: als je het duo zou zeggen dat ze iets niet mogen, dan doen ze het zeker. En tweemaal. En gelijk hebben ze. Je suis Koen en Bart.

Hoe hard of grof hun strip ook kan zijn, het duo komt er in onze stad altijd mee weg. Deels – en dat mag wel eens benadrukt worden – omdat het gros van onze Brugse politici zichzelf wel weet te relativeren. Getuige hun grote aanwezigheid op de boekvoorstelling afgelopen maandag. Je moet – en dan denk ik zeker aan het geliefde doelwit Franky Demon – toch wel ballen hebben om op te dagen op een event van een duo dat je wekelijks door de mangel haalt. Dat verdient respect.

Wat ook helpt is dat we het in Brugge gewoon zijn dat er met onze leiders gespot wordt. Daarin hebben we een lange en rijke traditie. Van de Brugse hofnarren/zotten tot aan cabaretier Willy Lustenhouwer, de eerdere cartoonisten van ons blad, de satirische website Moon Art Gallery en diens recente opvolger De Brugse Stem. Machthebbers te kijk zetten is van alle tijden. Het is een teken van een gezonde democratie. Dus neen, Brugge is verre van de dictatuur die de makers ervan maken.