Italië is toch zo moeilijk te verslaan

De Rode Duivels. © BELGA
Ben Crabbé
Ben Crabbé EK-analist voor KW

Tja, het eindrapport voor de Rode Duivels? 6,5/10. En daarmee win je geen EK. Te oud, te statisch, te weinig intensiteit. Bleek ook tegen Italië. Die waren beter, straffer. Al waren een halve De Bruyne en geen Eden Hazard wel excuses, ik wil niet zeggen dat ze hebben gefaald. De cijfers bewijzen het, drie keer na elkaar voortijdig uitgeschakeld, maar ‘gefaald’ is nu toch een te groot woord. En ik wil ook geen steen werpen naar coach Martinez, daarvoor heeft de man al te veel goeds gedaan.

Maar ik heb wel de bedenking dat hij er net zoals op het WK in 2018 tegen Frankrijk toch weer niet in slaagde een match te doen kantelen. Ik herinner me dan het WK ’86 in Mexico, weliswaar al heel lang geleden, hoe Guy Thys in de kwartfinale tegen Spanje Leo Van der Elst inbracht. Thys zei toen tegen Leo alleen maar Loept a dood!. En Van der Elst bracht ons in de halve finale. Of hoe Louis van Gaal op het WK in Brazilië in de kwartfinales doelman en strafschoppenspecialist Krul louter inbracht voor de penaltyreeks. Met succes.

Zulke ingrepen, eens een persoonlijkheid inbrengen, een match doen kantelen…, zie je niet van Martinez. Maar achteraf is het natuurlijk makkelijk praten. Idem voor de kritiek op het inbrengen van Chadli. Iedereen had toch ook al bedenkingen bij de selectie van Chadli? Maar I told you so achteraf is te gemakkelijk.

Ik ben wel blij met de finale Engeland-Italië. Ondanks het thuisvoordeel voor Engeland blijft Italië mijn favoriet. In de halve finale was Spanje beter, maar Italië bewees in die match dat ze toch zo moeilijk te verslaan zijn. Ondanks nauwelijks 30 procent balbezit.