Beste lezer, we moeten het eens over politiek hebben. Het is te zeggen, over bolletjes kleuren. De rode potloden mogen pas over drie jaar uit de kast, maar toch voelen wij al wat verkiezingskoorts. De zogenaamde ‘opkomstplicht’ zorgde de voorbije weken voor leven in het parlement en de brouwerij.
Mocht je het gemist hebben: de volgende keer dat we onze burgemeester moeten kiezen, mag je ook een hele dag Netflixen en niksen. Bolletjes kleuren is geen must meer. Die nieuwe vrijheid hebben we te danken aan de Vlaamse regering. Vooral de blauwe politici daar wilden de rode potloden wat ontzien. Ze willen dat de kiezer ‘uit overtuiging’ gaat stemmen. En ze zeggen het niet luidop, maar hopen uiteraard dat zij zo ook meer zitjes en zieltjes winnen. Zo gaat dat.
Je kiest dus zelf of je ‘verkiezingsdag’ 13 oktober 2024 met (rode) stip in de agenda zet. Wij kunnen dat jammer vinden (en dat doen we), maar het is wat het is. Tenzij de oranje politici nog een regeringscrisis willen (en dat willen ze niet), wordt deze wet nog voor het parlementaire verlof gestemd. Maar niet getreurd: de volgende verkiezingsdiscussie staat al in stelling.
We moeten jongeren gewoon jong laten zijn
Mogen 16-jarigen ook bolletjes kleuren? Daar buigen ze zich nu over in het Vlaamse parlement. Groen en Vooruit zijn voor, de regering lijkt tegen. En ik ga eerlijk zijn: ik wist het niet meteen. Ben ik voor omdat 16-jarigen tenslotte toch ook al voor mijn kinderen mogen zorgen op kamp? Of ben ik tegen omdat 18 toch een symbolische leeftijd is? Dan ben je volwassen en dan mag je stemmen, zoiets.
Maar goed. Geen uitgesproken mening hebben, dat kan niet op pagina 2. Daarom heb ik een hulplijn ingeroepen. Eens pingpongen voor we iets schrijven, kan nooit kwaad. Ik heb de man gebeld die hier 16 jaar (mooi toeval) zijn zegje deed. En zoals verwacht had Jan Gheysen zijn gedacht. En uiteraard gebruikte hij daarvoor mooie woorden: hou dat alstublieft uit het reservaat van de jeugd.
En hij heeft gelijk. We moeten jongeren gewoon jong laten zijn. De jeugd heeft het recht – of nee, de plicht – om onbezonnen te zijn. We moeten hen niet opzadelen met verantwoordelijkheden, we moeten hen de kans geven om fouten te maken en tegen muren te lopen. En ze hebben geen verkiezingen nodig om dat te doen. Het is wel belangrijk om naar hen te luisteren, maar daarvoor hoeven geen bolletjes gekleurd te worden. Toch?
Reageren? bart.casteleyn@kw.be
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier