Op wolkjes, liepen we. Maar we vielen er veel te snel af… Het bezoek van de koning en de koningin aan onze redactie was een grote eer. Een hele belevenis ook. Hun royale passage voelde bijna als een teambuilding… Maar het goeie gevoel dat we eraan overhielden, was bij mij 24 uur later plots helemaal weg. En dat allemaal door een scherm.
Je moet weten: aan de inkom van onze redactie staat een televisie. Daar is de website van KW op te zien. Elke keer we er passeren, weten we dus welk groot nieuws West-Vlaanderen beheerst. Toen Filip en Mathilde voor dat scherm stonden, was het hoofdpunt uiteraard het koninklijk bezoek zelf. Het vorstenpaar vond het straf dat ze enkele minuten na hun aankomst al online te bewonderen waren…
Doen wij er al het mogelijke aan om West-Vlaanderen zo veilig mogelijk te maken?
Exact 24 uur later passeerde ik datzelfde scherm. Op wolkjes dus. Maar de koning en de koningin waren verdwenen. Het scherm toonde ander nieuws… en dat zorgde voor een stomp in de maag. ‘Jongen (12) in levensgevaar na ongeval voor schoolpoort.’ Weg wolkjes.
Ik weet niet wat zo’n titel met jou doet, maar deze vader wordt bijna misselijk van dit soort berichten. Bah. En nadien word ik kwaad. G*dver! En nog later vraag ik me af of we dit soort drama’s echt niet kunnen vermijden? Moeten we ’s morgens en ’s avonds wel verkeer toelaten rond scholen? Kan ‘de politiek’ niet meer doen? Of moeten we gewoon aanvaarden dat het noodlot bestaat?
Eerst en vooral hoop ik dat die jongen het haalt. Dat het nieuws voor hem slechts een nare herinnering wordt. Maar ik hoop ook dat dit feit weer iedereen wakker schudt. De politici. De scholen. De chauffeurs. Jij en ik. Doen wij er al het mogelijke aan om West-Vlaanderen zo veilig mogelijk te maken? De koning en de koningin hopen ongetwijfeld van wel…
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier