Met haar ervaring van in het legendarische restaurant Prince Albert op de Visserskaai wist mijn maraine als geen ander ‘vesche toengsjes en ploatn’ op tafel te toveren. Gezwommen, gebakken en gekruld in ‘beste butter’. Mijn mama zou die edele volkskunst van vis fileren en bakken keurig voortzetten – ondergetekende zou beter eens z’n fileermes scherpen in plaats van de pen.
Vis, dat was eeuwenlang hét voedsel van het volk. Toen er van hyperkapitalisme, -consumptie en overbevissing nog geen sprake was, kregen vooral de minderbedeelden al wat vaker makreel of sprot op hun bord. Intussen is vis (bijna) tot een luxeproduct verheven, maar in Oostende weten ze het nog altijd op een laagdrempelige manier te serveren. Geen toegangsgeld, geen afgebakende festivalzone. Gewoon knal in het midden van de dijk, vlak bij de iconische kaai en met zicht op zee. Ja, het is druk op Ostendaise. En ja, je moet soms zoeken naar een tafeltje en vier stoelen. Maar zie het als een compliment. Een evenement als dit tien jaar volhouden, doe je niet zomaar. Foodtruckfestivals? Dat zijn hypes. In elk Vlaams dorp staat er wel eens een rijdend burgerkot waar ze geïmporteerde wagyu verkrachten met cheddar, vijgenchutney, kimchi, tomatenrelish en andere hippe dressings waar een Van Dale-woordenboek je niet bij kan helpen. En in Brugge moesten ze Kookeet afvoeren wegens over datum. Noem me gerust een Ostênsche chauvinist – ik ben in eerste plaats Belg, dan Oostendenaar – het doet me gewoonweg een groot plezier dat de enthousiaste lokale horeca elke keer iets anders weet aan te vangen met hondshaai, roggewangen en zeekat.
“Heerlijk hoe onze horeca elke keer iets anders doet met zeekat, roggebollen of hondshaai”
Ook knap dat ze dúrven vernieuwen en vegan gerechten presenteren – sommigen zouden uit pure frustratie en onwetendheid het woordje ‘woke’ erbij sleuren. Bloemkool en zeewier? Een patatje met aïoli en pickles? Mobeja! Willen we zorg dragen voor morgen, moeten we afstappen van de klassieke voedseldenkpatronen. Ostendaise durft die denkoefening maken. Alleen zo kunnen kinderen bij maraine ‘vesche toengsjes en ploatn’ blijven eten.
Hier lees je meer over de tiende editie van het foodfestival Ostendaise.
Opinies
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
