Zeven hoofdeconomen drongen er vorige week al op aan: maak snel werk van de noodzakelijke hervormingen. Het crisismanagement van het afgelopen jaar moet nu plaatsmaken voor een echt relancebeleid. Maar dat beleid moet gestoeld zijn op structurele hervormingen.
In samenwerking met Voka West-Vlaanderen
Ik heb van dichtbij de financiële crisis in 2008 meegemaakt alsook de impact ervan op onze industriële sectoren. Ook toen bleken heel wat relancemiddelen nadien weggegooid geld want amper tot geen duurzame impact. Ook toen wilden we transformeren en vervellen tot Europees koploper in alle mogelijke rankings…
Quod non. Gaan we als land en als regio opnieuw nalaten om structurele hervormingen door te voeren en dat na de ergste crisis sinds WO II? Het heeft geen zin om exotische en wilde ideeën neer te pennen in relanceplannen als we niet eerst de basisstructuren van ’s lands economie herijken, structuren en systemen die aangetast zijn door jarenlange onderfinanciering en gebrek aan daadkrachtig politiek beleid en dito moed. Die broodnodige socio-economische hervormingen moeten de productiviteit en de economische groei aanzwengelen en zo de begrotingsputten dempen. Een cocktail van tijdelijke en structurele problemen maakt hervormingen urgenter dan ooit.
Vooreerst onze arbeidsmarkt. De economie en de begroting varen wel bij meer werkende mensen. Dat de federale regering de ambitie uitspreekt van een tewerkstellingsgraad van 80 procent is één zaak, maar waar blijven de concrete maatregelen? We moeten kijken naar de verlenging van de loopbanen. Tegelijk moet de mismatch tussen vraag en aanbod op de arbeidsmarkt aangepakt worden, onder meer via levenslang leren. In tijden van toenemende werkloosheid is het absurd dat tienduizenden vacatures lang blijven openstaan, ook in West-Vlaanderen.
Overregulering en de afscherming van bepaalde activiteiten leiden tot een gebrek aan concurrentie. Dat maakt dat de wet van creatieve destructie onvoldoende kan spelen en we onder meer te weinig starters en groeiers hebben. Niet alleen kan de overheid de regulering afbouwen. De regelgeving moet zich ook aanpassen aan nieuwe technologieën. Door strengere regels dan in de buurlanden heeft België de kans gemist om bijvoorbeeld een sterkere e-commerce uit te bouwen.
Digitalisering
In internationale statistieken fonkelt de ster van ons onderwijs al lang niet meer zoals voordien. We pleiten ervoor de lat opnieuw hoger te leggen en meer te focussen op het leren en STEM. De wegen daartoe: sterkere en autonome schoolbesturen, de opwaardering van het lerarenberoep en de verdere digitalisering.
Het is nefast voor onze productiviteit en welvaart dat relatief weinig bedrijven worden opgestart. De aanpak daarvan vereist een groeivriendelijker regelgeving en fiscaliteit, maar ook een positievere ondernemerscultuur. Drijf tot slot ook de overheidsinvesteringen op want het terugverdieneffect van investeringen is groot in crisissen. We moeten een inhaalbeweging maken. Vooral investeringen in mobiliteit, onderzoek en ontwikkeling, energie en digitalisering zijn erg productief.
Zoals Churchill zei: “The price of greatness, is responsibility.” Wij, ondernemers, nemen elke dag, samen met onze medewerkers, onze verantwoordelijkheid. Wij vormen de ruggengraat van onze welvaartsstaat. Een ongelofelijke verantwoordelijkheid rust op de schouders van de huidige generatie politici: herstel het vertrouwen door structureel te hervormen. “Let us go forward together.”
Heeft u hieromtrent nog vragen of wenst u meer te weten over dit thema? Neem dan gerust contact op met
In samenwerking met
@vokawestvlaanderen
@VokaWVL
voka_wvl
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
