Peter Bossu blikt deze week vooruit op de Vlaamse, federale en Europese verkiezingen van komende zondag 26 mei.
Komende zondag kiezen we wie ons gaat vertegenwoordigen in het Vlaamse, federale en Europese parlement. Op basis van de resultaten en de politieke onderhandelingen die daarop volgen krijgen we een nieuwe Vlaamse en federale regering. Het zal de lezer die deze opiniestukken volgt niet verbazen dat ik onvoorstelbaar hoop op regeringen met lef en ambitie voor natuur, klimaat, en leefmilieu. Omdat het o zo nodig is, omdat het kan én de politici moeten beseffen dat heel veel burgers dat samen met mij ook willen.
Ja, de politiek kan als ze het wil
Dat het noodzakelijk is staat bijna dagelijks in de media. De biodiversiteit (= de variatie in de natuur, het aantal, de verscheidenheid en de variabiliteit van alle levende organismen: dieren, planten, zwammen en micro-organismen) neemt dramatisch af. De klimaatverandering is een feit en dat zal de mens – los van heel de discussie over menselijke inbreng – willens nillens dwingen tot veranderingen. Het Vlaams milieubeleid stond onder het 9-jarige ministerschap van Joke Schauvliege (CD&V) bovendien meestal eerder op achteruit dan op vooruit. Verschrikkelijk jammer, en er is veel, bijzonder veel in te halen.
De klimaatverandering is een feit en dwingt de mens tot veranderingen
Na een paneldebat dat ik onlangs in Gent had naar aanleiding van de jachtbeurs Flanders Hunting kwamen een aantal mensen me aanspreken en het beleid van mevrouw Schauvliege verdedigen. “Ze kon niet anders, meer kan een regering nooit doen,…” Complete onzin! Een regering, een overheid die het tij wil keren kan dat wel. Om een onverdacht voorbeeld te geven gaan we eens terug naar een periode waar ook de partij van de voormalige milieuminister een grote rol in speelde: de Vlaamse regering Luc Van den Brande (CD&V) II (1992-1995).
In een paar jaar tijd zorgde deze regering (CD&V, Sp.a en V.U.) voor een echte trendbreuk inzake natuur en milieu: het duinendecreet, het eerste mestactieplan, grotere natuurreservaten, de start van de redding en het herstel van natuurgebieden als De IJzermonding (Nieuwpoort), Ter Yde-Hannecart (Koksijde), De Blankaart-de IJzervallei (o.m. Diksmuide). Men had toen wel het lef, de moed en de doorzetting en zorgde voor een grote kering. Waarom zou de nieuwe (Vlaamse) regering dat niet minstens even goed kunnen doen? Het is noodzakelijker dan ooit in het bestaan van de mens op aarde en o zo veel mensen smeken erom.
Ja, er is draagvlak voor
Op de betogingen tegen de kernraketten na zijn zelden zoveel mensen op straat gekomen als met de klimaatmarsen. De teller van het ledenaantal van Natuurpunt staat al flink over de 100.000 leden en een overweldigende meerderheid van de Europeanen is bezorgd om het verlies aan biodiversiteit en steunt sterkere EU-acties om de natuur te beschermen. Dat laatste blijkt uit een nieuwe Eurobarometer-enquête, waar maar liefst 96 procent van de 27.000 ondervraagde EU-burgers aangeeft dat we de verantwoordelijkheid hebben om de natuur te beschermen en dat dat ook essentieel is om klimaatverandering aan te pakken. De resultaten liggen onder meer in lijn met de vooropgestelde doelen van de EU om tegen 2020 een strategie uit te werken om een halt toe te roepen aan het verlies van biodiversiteit.
De Europeaan geeft écht om natuur en biodiversiteit
“De nieuwste Eurobarometer-enquête over biodiversiteit toont duidelijk drie zaken aan”, vertelde Karmenu Vella, EU-commissaris voor Milieu, Maritieme Zaken en Visserij als reactie op de ondervraging, “Europeanen geven echt om natuur en biodiversiteit, ze herkennen klimaatverandering en biodiversiteitsverlies als twee kanten van dezelfde medaille en ze verwachten van de EU actie om de natuur te vrijwaren.”
Verder blijkt uit de enquête dat de meeste Europeanen natuur in beschermde gebieden niet willen beschadigd of vernietigd zien met het oog op economische ontwikkeling. Een ruime meerderheid is van mening dat beschermde natuurgebieden als die uit het Europees netwerk Natura 2000 van groot belang zijn voor de bescherming van bedreigde dieren en planten (71%), voor het voorkomen van de vernieling van waardevolle natuurgebieden op het land en op zee (68%) en voor het vrijwaren van de rol van de natuur in het voorzien van voedsel, propere lucht en water (67%).
Een fantastisch West-Vlaams voorbeeld
Het verleden toonde dat een regering het kan als ze het wil en dat er meer dan ooit draagvlak voor is. In West-Vlaanderen liggen een pak bewijzen dat investeringen in natuur ook zorgen voor echte verbetering van de biodiversiteit. Neem nu het natuurreservaat De Blankaart en de aansluitende IJzervallei. In de bewuste regering Van den Brande II kwam toenmalig milieuminister Norbert De Batselier (sp.a) al de eerste weken van zijn ambt op bezoek in het gebied en startte de regering kort erna een herstelplan voor dit gebied.
Natuurreservaat De Blankaart is een voorbeeld van hoe het wel kan
Dat herstel loopt tot op vandaag nog altijd. Er zijn door Natuurpunt en door het Agentschap Bos- en Natuur (ANB) honderden hectare gras- en hooiland aangekocht en beheerd als natuurgebied. Er werd gebaggerd, geïnvesteerd in waterzuivering en er werd gegraven om meer plas-draszones te herstellen. Terwijl we dit schrijven zitten soorten als de roerdomp, de lepelaar, de grote karekiet, de nachtegaal, de kluit, de kemphaan, minstens 3 soorten reigers, de ooievaar en een pak andere soorten opnieuw te broeden in het gebied waar ze soms al decennia verdwenen waren. De visarend vliegt er nu nog rond en een week geleden werden maar liefst 27 soorten steltlopers gespot. Men moet al naar sommige gebieden in Nederland gaan om zo’n verscheidenheid te vinden.
Investeren in natuurbehoud loont dus ook echt en ook dat zou de nieuwe politieke vertegenwoordigers in de parlementen en de regeringen extra moeten motiveren om er weer voor te gaan, lef te hebben en te beseffen dat de natuur en zoveel burgers ernaar snakken. Doe het nu alstublieft weer eens, dames en heren politici!
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier