Geen polonaise
2 Noa Lang. 3 Charles De Ketelaere. En Hans Vanaken slechts 6de… De hoofdprijs op het 68ste Gala van de Gouden Schoen ging dus naar Genkenaar Paul Onuachu. En niet naar een speler van Club Brugge. CDK en het Nederlandse patsertje zaten er beduusd én ontgoocheld op te kijken.
Is de Nigeriaanse spits de terechte Gouden Schoen? Deels wel. Die cijfers. In maart bekerwinnaar, in mei topschutter met 33 goals in 38 wedstrijden en Profvoetballer van het Jaar. En dit seizoen weliswaar ook door blessures mee weggezakt met Genk , maar toch alweer 12 goals. Anderzijds zou bij de Gouden Schoen, waar zoveel meer blink aan hangt, meer dan bij de Profvoetballer van het Jaar, minder mogen gekeken worden naar cijfers en efficiëntie dan wel naar puur intrinsiek voetbaltalent.
En daar hebben beide Bruggelingen meer van dan de Genkenaar – al zijn hun cijfers ook niet fout. Dribbelaar Lang is een sensatie, de vernuftige De Ketelaere heeft zelfs iets van Lionel liet de nieuwe coach van Club Alfred Schreuder zich al ontvallen. “De creativiteit om in een split second beslissend te zijn.” Zulke uitspraken doe je beter niet, mopperde Jan Boskamp al, maar alla… Dat de Ketelaere met een gigantische score voor de tweede opeenvolgende keer werd uitgeroepen tot Belofte van het Jaar, was net als de Mooiste Goal van het Jaar voor Lang maar een schrale troost. De derde prijs voor Club, Simon Mignolet voor de derde keer Doelman van het Jaar, was dan weer de evidentie zelve, daar werd in het Brugse kamp ook geen polonaise voor ingezet.
Scheids Danniël (72) was op het gala van de Gouden Schoen onze grootste troost
Dan maar volgend jaar zeker, als is het nu al zeer onzeker dat beide goudhaantjes van Club na komende zomer nog bij Brugge voetballen – vooral Lang lijkt het niet van plan. Nog de dubbel pakken – een beetje revanche – en dan inpakken en wegwezen?
Nog een ontgoocheling voor West-Vlaanderen: geen vierde Schoen voor Tessa Wullaert. Op één puntje van winnaar Janice Cayman, gvd. Zelfde verhaal: la Tessa is een veel mooiere voetballer dan de aanvalster van Lyon, maar vooral ook: 55 goals in 38 matchen voor Anderlecht al en 54 in 104 wedstrijden voor de Red Flames. Ook hier, met alle respect voor Janice: niet de beste voetballer van het land werd bekroond.
Een tegenvallende avond dus voor West-Vlaanderen. Of toch niet. Die uitspraak van Thorgan Hazard dat Zulte Waregem nog steeds de ploeg van zijn hart is. Polonaise aan de Gaverbeek. En dan de hommage aan Danniël uit Diksmuide. Op zijn 72ste nog altijd scheidsrechter. Waar ons land er een duizendtal van te kort heeft. Kunnen wij toch nog trots zijn.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier