De zondvloed

Columnist Stefaan Kempynck uit Diksmuide getuigt over de overstroming van de IJzer.

Info over de huidige en de vorige recordoverstroming van de IJzer.

Toen de overheden moesten kiezen om niet het hele IJzerbekken te laten verzuipen, moesten ze ofwel Ieper, ofwel Merkem ofwel Diks-muide opgeven. Het werd precies Merkem. Was dat omdat Ieper het meest te zeggen had?

De tiental reuzepompen die aan de Ganzenpoot in Nieuwpoort werden opgesteld, brachten al bij al niet zoveel verschil; als bij het dagelijkse laagtij tweemaal de sluizen kunnen worden geopend, vloeit een hoeveelheid weg die al die pompen maar kunnen wegtrekken als ze allemaal twee maanden permanent draaien.. Diksmuide blijft dé flessenhals.

De brandweer legde tijdens deze crisis 180.000 zandzakken.

“Diksmuide blijft de flessenhals”

Toen ik vorige zaterdag op mijn eentje mijn dijk zat te beschermen, hoorde ik plots een geluid. Ik dacht dat er een bres in de dijk was… en dat dus de zondvloed was gestart. Maar het waren de angst en de stress die doorwogen, na enkele dagen water tot aan de bovenkant van je dijk aan drie zijden van je huis…

Rond de kerst van 1993 kwam ik als streekjournalist aan in ons straatje: mijn toenmalige huis, waar ik nog niet woonde, en dat van de buren waren herschapen in een eiland. Ik voer met een bootje naar mijn woning. Aan de zuidkant was de brandweer zandzakken aan het leggen onder een hoog venster. Ze zeiden: “Stefaan, als het water hier over de zandzakken gaat, dan staat Diksmuide centrum onder”. Dat gebeurde niet. Precies identiek dus aan deze overstroming, die toch nóg erger was.