Volgens milieuactivist Peter Bossu is de speeltijd wat betreft de klimaatproblematiek definitief voorbij. Hij juicht het duidelijke discours van gouverneur Carl Decaluwé toe, en pleit voor stevige maatregelen tegen de extremere weersomstandigheden.
Zwaar vooruit gestuwd door de verschillende klimaatmarsen woedt er al weken een ferm maatschappelijk debat over de klimaatveranderingen en gelukkig ook meer en meer over andere belangrijke uitdagingen die daar direct aan gekoppeld zijn zoals de biodiversiteit, de betonstop, de waterschaarste, … Dat debat is nuttig en uit alles leert men iets, krijgt men nieuwe inzichten. Toch valt een mens soms bijna van zijn stoel als hij mensen als kustorakel Jean-Marie Dedecker (LDD/onafhankelijke NVA) bezig hoort staalhard de problematiek ontkennen. Kijk naar video’s of lees teksten van “The Flat Earth Society” (een beweging die bij hoog en bij laag blijft beweren dat de aarde plat is) en je hebt zowat dezelfde ingrediënten als die van JM: het is een complot (van de klimaatkerk), de wetenschappers liegen, de media maakt ons blaasjes wijs, …
Dedecker is meer en meer een karikatuur van zichzelf aan het worden, een nieuwe Van Rossem. Ooit slingerde de ex-judoka me naar het hoofd dat de Westhoek in een groot Bokrijk zou veranderen als mensen als ik hun gedacht konden doen. Wel, ik durf bijna niet te denken wat er met onze kust, met een groot stuk van West-Vlaanderen zou gebeuren, mochten mensen als Jean-Marie Dedecker het Vlaams milieu-, klimaat- en ruimtelijk beleid mogen bepalen.
Carl Decaluwé is tenminste duidelijk
Bon, dit zuur is van mijn maag, maar er zijn ook andere ontkenners en minimalisten rond natuur en klimaat. Vorige week in de West-Vlaamse provincieraad waren er meerdere vragen voor gouverneur Carl Decaluwé over aangekondigde strenge controles, mocht er opnieuw een kurkdroge zomer op ons afkomen en een noodzakelijk oppompverbod. Sommigen vonden de gouverneur te streng en vonden dat het ook in droge periodes mogelijk moest zijn om landbouwers water te laten oppompen uit waterlopen.
Soms valt een mens bijna van zijn stoel als hij mensen zoals kustorakel Jean-Marie Dedecker de klimaatproblematiek staalhard hoort ontkennen.
De gouverneur was duidelijk: dit heeft niks te maken met de landbouw pesten, als er geen water is, is er simpelweg geen water. Als we niet ingrijpen dan lopen we zeer groot risico dat de verzilting (het zoute water uit de ondergrond dat boven het weinige zoete water komt) in de brede kustzone en polders toeslaat en voor zeer lange tijd landbouw onmogelijk maakt. Dat pas zou een drama zijn. Laten we daarom nu eindelijk de klimaatzaak eens allemaal heel ernstig nemen, was zijn antwoord aan de minimalisten. Ze meenden het wellicht goed voor de groep waarvoor ze opkomen, maar lijden aan kokerdenken, ze zien maar wat ze willen zien. Iets zoals die kapitein op het zinkende schip, die vooral wil dat het orkest blijft spelen en zo denkt dat de mensen niks gaan merken van dat zinken.
Hun betoog stond dan weer in schril contrast met dat van vers provincieraadslid Bieke Moerman (sp.a) die in de provincieraad een warm pleidooi hield voor meer en gedurfder beleid rond water. Volgens Moerman beheerst water meer dan ooit de agenda. Bij iedere hevige regenperiode lopen ook in onze provincie wijken en zelfs hele dorpen onder en met de klimaatverandering kunnen we in de toekomst alleen maar meer plensbuien verwachten. De schade is groot en niet meer te verantwoorden. We hebben de laatste jaren niet alleen hevige regenbuien maar ook intense droogte aan den lijve mogen ondervinden.
Verder dralen over de betonstop, het klimaatbeleid… is geen optie meer. De speeltijd is nu echt wel voorbij.
De economische schade daarvan loopt op. Het Diksmuidse provincieraadslid vroeg ook extra aandacht voor het alarmerend aantal pesticiden in onze waterlopen en gaf het voorbeeld van de Bollaertbeek in Ieper, die belangrijk is voor de waterproductie in die regio. Daar werden begin mei 2018 46 actieve stoffen gemeten in het water van de Bollaertbeek. Van maar liefst 11 stoffen wezen de testen uit dat de grenswaarden voor drinkwaterproductie overschreden werden (sommige tot een factor 188). Daardoor werd het water maanden lang niet meer ingelaten in de Verdronken Weide, maar omgeleid naar de Ieperlee en de IJzer. Gedeputeerde Bart Naeyaert (CD&V) knikte regelmatig tijdens haar pleidooi en antwoordde vriendelijk dat veel te maken had…. met de droogte.
De speeltijd is voorbij
De opeenvolgende extreem droge periodes en de klimaatverandering zijn feiten. Zelfs wie niet van mening is dat de mens hiervoor (mee) verantwoordelijk is, kan dit eigenlijk niet langer ontkennen. We gaan willens nillens maatregelen moeten nemen tegen de extremere weersomstandigheden. De betonstop, of beter, de betonrem, is hierin cruciaal, net als zorgen voor grotere natuurgebieden en een betere bescherming ervan. Natuurgebieden als historische poldergraslanden beschermen ons tegen overstromingen en kunnen koolstofdioxide opslaan. Aan de volgende Vlaamse regering om daar volop en offensief werk van te maken. Verder dralen over de betonstop, het klimaatbeleid, de bescherming van de polders en de uitbreiding van bossen en duinen is geen optie meer. De speeltijd is nu echt wel voorbij. Als ze toch twijfelen vragen ze anders maar Carl Decaluwé als klimaatformateur voor Vlaanderen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier