Van Dag van het Naakt Tuinieren tot Knuffel je Kat Dag. Je kan het zo gek niet bedenken, of er is een dag aan gewijd. Journaliste Talitha Dehaene (29) pikt er elke week eentje uit.
Vandaag mag er eens extra hard met de fles tabasco, sriracha of ander tongschroeiend ongein geschud worden, want de wereld viert het bestaan van de pikante saus. Ik gun het je van harte, maar zelf bekijk ik de feestelijkheden toch liever vanop een afstandje.
Ik ben namelijk een enorm watje als het op pikant eten aankomt. Niet eens op een witte-westerse-mensen-die-niks-gewend-zijn-niveau, maar daar nog vér onder. Laat me het zo stellen: zelfs de meeste Doritos-varianten zijn mij al te heet. Ik ben sowieso een saaie eter, eigenlijk. Ik ben meestal fan van de klassieke smaken. Chips? Paprika. IJs? Vanille. Chocolade? Melk. Broodje? Smos. En als ik eenmaal weet dat ik iets graag lust, dan ben ik geneigd om dat altijd te bestellen. In het verleden is het me te vaak overkomen dat, wanneer ik dan eens uit de band sprong en voor een zotte andere smaak koos, het tegenviel en ik mezelf vervloekte . Never change a winning team . Ik ben, kortom, zeer tevreden met mijn pikantvrij leven.
“Ik ben zeer tevreden met mijn pikantvrij leven. Al gooit mijn wederhelft chilisaus op werkelijk alles”
Minder handig: ik deel dat leven wel met een enorme chilipeperfanaat. Mijn wederhelft gooit chilisaus op werkelijk álles, zelfs op een doodgewone boterham met kaas. Hij kweekt al jaren zijn eigen hete pepers en maakt zijn sauzen zelf, omdat de versies die je in de winkel vindt lang niet pikant genoeg zijn voor hem. De heetste peper die in de natuur voorkomt? Staat gewoon op ons balkon.
Zo komt het dat ik, als zelfverklaard watje, toch bijzonder goed op de hoogte ben van de heilzame werking van volle melk bij te pittig eten. (Die keer toen hij per ongeluk een peper door mijn portie pastasaus had geroerd.) Ik weet eveneens dat je na het snijden van pepers je mes extra goed moet wassen. (Die keer toen ik een pikantere appel at dan voorzien.) En dat hetzelfde geldt voor je handen. (Die keer toen de kat na een liefdevol likje als door de duivel gebeten weg spurtte en haar baasje een week lang niet meer heeft aangekeken.) Ik had negen jaar geleden keihard kunnen weglopen bij het zien van al die pittigheid. Het lijkt een mismatch, maar ach, naar ’t schijnt trekken tegenpolen elkaar aan. Spice up your life noemen ze dat, zeker?
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
