Op 3 april viert de BBC de langstlopende sciencefictionserie ter wereld, ‘Doctor Who’. Niet erg bekend in België, maar toevallig ben ik wel een enorme fan. Het verhaal is simpel: The Doctor (een alien met een rare naam) reist door de tijd en het universum in zijn gekke ruimteschip dat vermomd is als een ‘police box’, een blauwe telefooncel uit de jaren 60. Hij reist steevast samen met menselijke vrienden en beleeft allerlei avonturen doorheen ‘space and time’ .
Al sinds 1963 loopt ‘Doctor Who’ op tv, wat het een vaste waarde in de Britse cultuur maakt. Geheel toevallig zijn al die vrienden dus ook altijd Brits en besluiten kwaadaardige aliens bovengemiddeld vaak om in Londen te landen en van daaruit de wereld over te nemen. En die fish fingers and custard ? Dat riep The Doctor enkele jaren geleden uit tot zijn lievelingseten. Als je weet dat custard een soort mierzoete vanillesaus is, snap je wel waarom die combinatie redelijk memorabel is.
Tijdreizen? Ja, dat zie ik wel zitten
Elke ‘Doctor Who’-kijker heeft zichzelf al wel eens afgevraagd waar hij heen zou reizen als hij kon kiezen uit letterlijk elke plaats en elk tijdstip in het universum. Eerlijk? Ik zou zelf lekker op aarde blijven, denk ik. Misschien dat ik een soort ‘sightseeing tour’ voor saaie toeristen langs andere planeten zou doen, maar echt op avontuur trekken richting buitenaardse wezens… Euh, ik denk dat ik die dag toevallig al iets op de agenda zou hebben staan. Tijdreizen daarentegen, dát zie ik wel zitten. De fundamenten van de beschaving zien in de oudheid, de waanzin van de middeleeuwen, de revoluties van de renaissance,… Ook gewoon met eigen ogen de ‘roaring twenties’ of ‘swinging sixties’ zien, lijkt me fantastisch. En dan is er nog de toekomst: hoe ziet de wereld eruit over 100 jaar, 1.000 jaar of zelfs 10.000 jaar? Zijn er dan überhaupt nog mensen, of hebben we onszelf helemaal uitgeroeid?
Het blijven eindeloos fascinerende vragen. Zeker in deze tijden, waarin we al niet eens kunnen voorspellen wanneer we een vaccin krijgen, laat staan hoe de wereld er over drie maanden uitziet. We kunnen onszelf troosten met een andere waarheid uit de wereld van fictieseries: niemand houdt van spoilers, wel van een ‘happy ending’. Laten we daar dus maar gewoon van uitgaan.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
