“Eerst reageerde mijn man niet, hij was volledig buiten westen.” Nelly Lasat (78) vertelt over de vrachtwagen die haar woonkamer binnenreed in Woumen. Ze zat er toen ook in de zetel, maar raakte als bij wonder niet gewond. Haar man Freddy Mackelberg (79) verblijft op de afdeling intensieve zorg, maar lijkt aan de beterhand.
“Mijn blauw oog: dat is van vorige week zondag. Door de gladheid viel ik thuis op de koer, vlak op mijn hoofd.” Nelly Lasat (78) wordt momenteel opgevangen bij de zus van haar echtgenoot Freddy Mackelberg (79). Hij is in het ziekenhuis opgenomen in de afdeling intensieve zorg, nadat een vrachtwagen hem donderdagavond door z’n woonkamer katapulteerde.
Lever geraakt
“Hoe het nu gaat met Freddy? Ça va, maar hij ligt nog altijd ‘in de bewaking’ en waarschijnlijk morgen ook”, vertelt Nelly. “Een stukje in de lever bloedde, ze moesten wachten tot dat verholpen was. Hij heeft gelukkig niks aan de hersenen.”
Nelly oogt ongedeerd, haar blauw oog buiten beschouwing genomen. Ze zat nochtans vlakbij Freddy op het moment van het ongeval. “We waren in onze zetel de krant aan het lezen. Ik bevond me in de zetel bij het eerste venster, dat wel loskwam maar gelukkig niet naar binnen viel. Freddy zat ernaast in een apart zeteltje. Plots hoorden we die eerste grote klap. Mijn man zette zich recht en zei: ja, dat is een groot accident, denk ik.”
Buiten westen
Het lawaai kwam van de botsing tussen een Opel Astra en een vrachtwagen op de Woumenweg, de ‘hoofdbaan’ die loopt door het centrum van het Diksmuidse dorpje Woumen. Door die eerste aanrijding denderde de vrachtwagen stuurloos richting de woonkamer van het echtpaar. “Plots vloog Freddy weg, met zetel en al”, getuigt Nelly. “Ik hoorde luid kabaal, zag een enorme stofwolk en de verlichting viel uit. Ik riep mijn man, maar er kwam geen antwoord. Toen ik een ander licht aanstak, zag ik Freddy liggen. Half bedolven onder de stenen. Eerst reageerde hij niet, hij was volledig buiten westen. En dan kwam hij er gelukkig weer door. Wat gebeurt hier, vroeg hij. Ook in de ambulance wist hij precies niet waar hij was. Maar diezelfde avond vroegen ze nog z’n telefoonnummer en hij wist het wi.”
Opvang bij familie
Het koppel woont al 53 jaar in het huis langs de Woumenweg, dat nu een groot gat heeft in de zijgevel. “Ik was echt kwaad. Allez zeg, in onze living dan nog”, zucht Nelly. “Een van onze vensters ligt er volledig uit en viel op de livingtafel, die verschoof tot tegen de deur van de keuken. De vrachtwagenchauffeur heb ik die avond zelf gezien, die mens kan daar ook niet aan doen, hé. Het is jammer voor iedereen. Wie had er dat gedacht, zei Freddy in het ziekenhuis, zo oud zijn en dit nog moeten meemaken. Het kon erger afgelopen zijn, dat beseft hij intussen wel.”
Nelly kan voorlopig terecht bij de zus van Freddy, die ook woont langs de Woumenweg in het dorp, maar dan enkele honderden meters verder van het aangereden huis. “Na zijn verblijf op de afdeling intensieve zorg zal Freddy nog een tijdje herstellen in een gewone ziekenhuiskamer”, zegt ze. “Ikzelf blijf bij zijn zus overnachten. De broer van Freddy woont hier een eindje verder, ook daar zijn we welkom.” (TP)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
