Na dodelijk ongeval aan bushalte getuigt echtgenoot: “Mijn vrouw wil nog niet geloven dat haar dochter is overleden”
Bij een ongeval maandagnamiddag in de Ooigemstraat in Wielsbeke, waarbij een bestelwagen inreed op drie mensen die in een bushalte stonden te wachten, liet de 15-jarige Inès het leven. Haar mama Farah Debbar (43) raakte zwaargewond, maar is buiten levensgevaar. Hugues Eliat (56), de echtgenoot van Farah en de pluspapa van Ines en haar drie jaar jongere zusje Nihad, kon deze morgen zijn vrouw bezoeken. “Ze wil maar niet geloven dat haar dochter overleden is. Er zijn ook geen woorden voor hetgeen gebeurd is.”
Hugues Eliat woont met zijn gezinnetje in de Vierlindenstraat in Wielsbeke, op een boogscheut van waar het ongeval zich voordeed. “Dit valt niet te beschrijven”, zucht Hugues die op het moment van de feiten aan het werk was over de taalgrens.
Echtgenote zwaargewond
De man is zelfstandig aannemer/schrijnwerker en haastte zich naar huis. “Al snel werd duidelijk dat de situatie erg was. Inès moet op slag dood zijn geweest, mijn echtgenote herinnert zich niets meer van het ongeval. Ook niet van de tocht naar het ziekenhuis in Kortrijk.”
Ze is er ook erg aan toe. “Haar rechterbeen is helemaal verbrijzeld. Haar linkerkuitbeen is gebroken en ook aan haar armen en polsen heeft ze verwondingen. Maar er zijn geen interne bloedingen vastgesteld. Zij zal het zeker wel halen, maar uiteraard zal ze nooit meer helemaal de oude worden.”
Op weg naar nieuwe school
De grootste wonde is natuurlijk het verlies van haar dochter. “Ze wil het maar niet geloven dat ze overleden is. Dit komt natuurlijk bikkelhard aan, ook bij zus Nihad die haar zus nog wil redden.”
Mama en dochter waren op weg naar Kortrijk, waar ze een bezoekje zouden brengen aan de nieuwe school van Inès. “En we waren gisteren, op 21 augustus, ook net twee jaar getrouwd. Wellicht gingen ze ook nog een cadeautje kopen.”
“Maar het mooiste cadeautje had ik al gekregen. En uur voor het ongeval had Inès nog een berichtje gestuurd. Met daarin felicitaties voor onze huwelijksverjaardag, maar ook de boodschap dat ik een echte vader voor haar was en dat ze alles zou doen om mij fier te maken. Mooier kan toch niet. Tot het noodlot toesloeg.”
Familie in Algerije nog niet op de hoogte
Hugues Eliat is afkomstig uit het Gentse. “De achtste uit een gezin van negen kinderen, komend weekend stond ons jaarlijks familiefeest gepland. Dat wordt geannuleerd en nu zullen we allicht om andere redenen moeten samenkomen.”
Echgenote Farah is uit Algerije afkomstig. “Haar ouders wonen daar nog, ook de natuurlijke papa van de meisjes. Zij weten daar op dit moment nog van niks. Mijn vrouw gaat het hen dan zelf vertellen. Ik zou het liefst van al hebben dat ze hier dicht bij ons begraven wordt, dan kunnen we haar nog bezoeken. Maar daar moet ik het nog met mijn vrouw over hebben. Mijn zus heeft ook een zoon verloren, toen die 21 jaar was. Die is ook vlak bij hun huis begraven, dan heb je ze toch nog een beetje bij jou.”
“De man die de bestelwagen bestuurde, heeft dit ook niet bedoeld, het is niet dat hij een aanslag pleegde. Ik zou hem eens goed vastpakken mocht hij hier voor de deur staan”
Het ongeval is natuurlijk ook een spijtige samenloop van omstandigheden. “De man, die niet gedronken had, herinnert het zich ook niet meer. Zijn collega die voor hem reed heeft alles zien gebeuren in zijn achteruitkijkspiegel. Die man heeft dat uiteraard ook niet zo bedoeld, hij heeft geen aanslag gepleegd. Mocht hij hier voor de deur staan, ik zou hem eens goed vastpakken. Maar natuurlijk moeten wij nu verder leven met dit verdriet.”
Er was ook nog een derde slachtoffer, een 24-jarige jongedame. Ook zij verkeert ondertussen niet meer in levensgevaar.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier