Jaar na de dodelijke crash tegen boom in Meiboomlaan in Roeselare is de familie van Jarne Parmentier (23) nog ontroostbaar
Op 25 januari is het exact één jaar geleden dat Rumbekenaar Jarne Parmentier (23) het leven liet toen hij met zijn wagen tegen een boom in de Meiboomlaan crashte. De pijn bij de familie is nog altijd nauwelijks te harden. “Ik ben nog nooit naar de plaats van het ongeval geweest, ik mijd zelfs de Meiboomlaan”, zegt mama Valerie Steen. Ondertussen was er ook goed nieuws binnen de familie, want oudste zoon Nills (26) werd zopas voor de tweede keer papa. En straks gaat mama Valerie met haar partner Chris trouwen. “En Jarnes beste vrienden zijn gevraagd. Zo is hij er ook nog een beetje bij.”
Dinsdag 25 januari 2022. Jarne Parmentier rijdt door de Meiboomlaan, hij is op weg om een bestelwagen op te pikken en dan naar zijn oma te rijden om haar enkele zaken te helpen verhuizen. “Zo was Jarne, hij stond altijd klaar om iedereen te helpen.”
“Ik heb op de begrafenis mensen omhelsd die ik door de mondmaskers nooit heb herkend. Heel die periode na zijn overlijden is ook één wazig beeld” (mama Valerie Steen)
Maar Jarne was wat later dan voorzien. En ook zijn jongste broer Luka (18) en zijn stiefbroer zouden normaal mee geweest zijn met de wagen, maar zij haalden de afspraak niet. “Ik ben actief als verpleegkundige in Westerlinde in de Westlaan”, doet mama Valerie nog eens het verhaal. “Ik nam net een rookpauze en hoorde de sirenes. Het was ook een mistige, koude dag. Tot plots twee mensen van de sociale dienst van de politie zich bij ons meldden. Ik dacht eerst dat ze daar waren voor een van onze bewoners, maar het was dus om het slechte nieuws van Jarne te melden. Die op amper een straat van mijn werk het leven had gelaten. Vanaf dan is alles wazig. Tot en met de begrafenis toe. Er moesten nog mondmaskers gedragen worden, ik heb daar mensen omhelsd die ik niet eens herkende.”
Jarne was een graag geziene gast. De avond van het ongeval verzamelden zijn vrienden aan De Spil en hielden ze een wake op de plaats van het ongeval. Nu nog is er het een gedenkplek voor Jarne. “We trachten dat zo goed mogelijk te verzorgen”, zegt broer Nills. “De bloemen en planten worden er onderhouden, jammer genoeg gaat men vaak aan de haal met kaarsjes of lichtjes die we er plaatsen. Maar ik kom er nog geregeld”, stipt hij aan.
Vrienden op trouwfeest
Het gezin put nog veel kracht uit de goede band die Jarne had met zijn groep vrienden. “In april trouwen Chris en ik”, gaat mama Valerie verder. “Wel, al zijn maten zijn gevraagd op het feest. Hem vervangen kunnen ze uiteraard niet, maar op die manier zal hij er toch ook wat bij zijn.”
Jarnes papa woont op de Meiboomwijk. “Ik ben naar daar gereden om het te vertellen”, zegt Luka (18). “Toen ik mijn stiefmama aansprak, hoorde ik de politie door de walkie talkie zeggen dat Jarne overleden was. Hij is nog overgebracht naar het ziekenhuis, maar daar kon geen hulp meer baten.”
“De achteras van de wagen moet het begeven hebben door het bruuske manoeuvre dat hij maakte, dus nog voor hij de boom raakte” (broer Nills kan het dossier inlezen)
Bij het ongeval zelf op de kaarsrechte Meiboomlaan stelde de familie zich uiteraard ook heel wat vragen. Was hij verstrooid? Is hij moeten uitwijken voor iets? Feit is dat de bandensporen eerst naar links leiden omdat uiteindelijk rechts van de weg tegen een boom te eindigen. “Het maakt eigenlijk allemaal niet veel uit”, is Valerie realistisch. “Maar hij heeft alleszins geen geluk gehad. Mocht hij niet tegen die boom, maar in de haag zijn beland. Dan was hij er misschien van afgekomen met wat schrammen.”
Zwarte doos
De familie mocht ook het onderzoeksdossier inzien. De zwarte doos in de wagen leverde niet echt specifieke info op. “Maar blijkbaar moet bij het bruuske manoeuvre dat hij maakte de achteras van de wagen afgebroken zijn. Dus nog voor hij de boom raakte. De klap moet enorm geweest zijn, de auto was helemaal ineen geklapt”, weet Nills, die het dossier die een tijd op zich liet wachten las.
“Je kan ook niet blijven stilstaan. Je moet vooruit, je hebt ook nog andere kinderen…” (mama Valerie Steen)
Uiteraard kent het gezin nog veel moeilijke momenten. “De eindejaarsfeesten, dat viel nog mee. Omdat ik daar sowieso al geen grote fan van ben. Maar dan was er zijn verjaardag op 2 september… We zijn dan samen gekomen met het gezin en hebben geklonken op de herinneringen aan Jarne. Maar op de eerste verjaardag van zijn overlijden zal ik het hard te verduren hebben. Het zit hem ook vaak in de kleine dingen. Als ik weer eens een van zijn favoriete gerechten klaarmaak, dan voel ik me soms schuldig. Dan weet ik dat hij er enorm van genoten zou hebben. Het was ook een echt bourgondiër.”
Jarne werkte bij Dovy Keukens. “Zijn aquarium was zijn hobby en hij kon enorm genieten van de weekendjes weg met de vrienden.”
Petekindje Lowie als oogappel
Lowie (2,5 jaar), het zoontje van Nills en zijn partner Emmeline, was het petekindje van Jarne. “En het was ook zijn oogappel. En onze zoon heeft ook nog herinneringen aan Jarne, hij weet maar al te goed wie hij was.” Op 15 januari, tien dagen voor de trieste verjaardag van het overlijden van Jarne, was er wel goed nieuws in de familie. Nills en Emmeline mochten met Féline een tweede kindje verwelkomen.
Valerie: “Als gezin vinden we steun bij elkaar. In de eerste weken en maanden nadat het gebeurde, ben je quasi verdoofd. Maar je kan ook niet blijven stilstaan. Je moet vooruit, je hebt immers ook nog andere kinderen. We houden ons recht aan de herinneringen aan de doodbrave gast die Jarne was.”
De as van Jarne is uitgestrooid op de begraafplaats in de Groenestraat. “Hoe vreemd het ook klinkt, we hadden daar al over gepraat. Hij wilde uitgestrooid worden bij zijn opa en die wens hebben kunnen respecteren.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier