Vijf weken geleden raakten Fabienne Bondue (63) uit Waasten en Andrew Weber (74) uit De Panne betrokken bij een zwaar verkeersongeval in Ploegsteert. Op de Ploegsteertbaan werd hun motorfiets aangereden door een roekeloze chauffeur. Hoewel de impact op beiden hun lichaam gruwelijk was, vonden ze de mentale kracht verder te gaan en delen ze hun verhaal. Een relaas van ongeluk, pijn en heel veel liefde.
Een fractie van een seconde, meer was er niet nodig die 13de mei om het leven van Fabienne en Andrew grondig overhoop te halen. “We waren net op de terugkeer van een bijeenkomst van een vereniging waarvoor we ons inzetten”, klinkt het bij het koppel vanuit het ziekenhuis Jan Yperman. “Het was een mooie dag, de zon scheen en het waren ideale omstandigheden om de motorfiets van stal te halen. Een stevig exemplaar, gemaakt om rustig mee rond te rijden. We zijn rasechte motorliefhebbers en hebben het niet begrepen om die kleine, razendsnelle motoren. Aan onze leeftijd mag het allemaal al wat gezapiger.”
Ter hoogte van het militaire kerkhof liep het echter grondig fout. “We zagen de auto afkomen aan een rotvaart en plots week hij af van zijn traject. Op dat moment ging er maar één iets door ons hoofd: het is prijs. Ergens wisten we dat de aanrijding zou volgen en het is dan net alsof je brein bevriest. De klap zelf hebben we maar half bewust meegemaakt, maar we weten wel beiden nog dat we door de lucht vlogen en met een harde knal tegen de straatstenen terechtkwamen.”
Kunstmatige coma
De aanrijding was gruwelijk, waarbij de wagen honderden meters verderop in de gracht tot stilstand kwam. De chauffeur, onder invloed van alcohol, kwam er zonder kleerscheuren van af. Voor Andrew en Fabienne was het een verhaal van een volledig andere orde. “Ik ben bij bewustzijn gebleven en had pijn, erg veel pijn”, snikt Fabienne.
Nog steeds onder de indruk kan ze de gebeurtenissen tot op de seconde gaan beschrijven. “Toch was mijn eerste bekommernis Andrew. We zijn pas in september een koppel geworden en daar lag hij, roerloos op de grond. Ik zag hoe ambulances ter plaatse kwamen, ik zag hoe dokters met mij bezig waren terwijl ze ook de motorbroek van Andrew open sneden. Het was een gruwelijk moment, des te harder toen ik te horen kreeg dat Andrew in een kunstmatige coma zou worden gebracht.”
Huwelijksaanzoek
In het ziekenhuis werd het voor het koppel duidelijk dat ze aan de vooravond van een lange revalidatie stonden. “Toen Andrew uit zijn coma ontwaakte, maakte hij duidelijk dat hij wilde sterven. Zijn linkervoet en een stuk van zijn onderbeen werd geamputeerd, compleet verpletterd door de impact. Maar het is ook het moment geweest waarop we beiden wisten dat we voor elkaar waren voorbestemd. Ik heb hem dan ook, op zijn revalidatiebed, ten huwelijk gevraagd. Hij is de man met wie ik oud wil worden en mijn laatste dagen wil slijten.”
Zware gevolgen
De dokters konden het bovenbeen van Andrew redden, al kon voor zijn voet geen hulp meer baten. Ook de linkervoet van Fabienne is er nog steeds ernstig aan toe, met een acuut risico op amputatie. Voor velen een uitzichtloze situatie, maar voor het koppel, waarvan Fabienne in Waasten woont en Andrew in De Panne, werd het meteen een moment waarop ze vooruit konden blikken. “Die motorfiets, dat was ons leven. Zonder voet zal het niet meer lukken? We kijken al uit naar een aangepast exemplaar waarmee het wel kan. We hebben de dood in de ogen gekeken, maar aan opgeven gaan we niet denken.”
Voor de chauffeur die hen aanreed zijn beiden heel wat minder mals. “Hij reed met een sportieve Audi, voor die man zonder twijfel een blitse machine. Toch werd het in zijn handen een echt moordwapen. Om te beginnen zou die kerel nooit meer eender wat van voertuig mogen besturen, zelfs geen fiets. Dan zou ik ook durven zeggen dat ik hem enkele stevige klappen in zijn gezicht zou willen geven, maar dat zou aan gans deze situatie niets veranderen. We hebben hem nog niet gehoord, zelfs niet via via om zijn verontschuldigingen aan te bieden en dat is nog het pijnlijkste van al. Toen we onze ogen openden, moesten we kijken op zwaar gehavende lichamen, iets waar we nooit om hebben gevraagd. Als we elkaar in de rechtbank zullen zien, dan zal ik eisen dat ook hij kijkt naar de schade die hij heeft toegebracht.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
