Een jaar na de valwind in Zandvoorde zit de schrik er nog steeds in
Precies een jaar geleden, op 20 februari 2022, werd een rustige wijk in Zandvoorde opgeschrikt door een vernietigende valwind die veel schade aanrichtte en miserie veroorzaakte in een rustige villawijk. Een jaar na het drama gingen we op bezoek bij twee slachtoffers. De schrik zit er duidelijk nog in.
Cecilia Kerkhof (88) woont aan de Keignaertlaan. De windhoos vernietigde haar tuinhuisje en twee grote ramen achteraan in huis. “Ik woon hier al meer dan vijftig jaar. Mijn man, Reginald Passchijn, is al lang gestorven. Ik krijg veel bezoek van de familie. Op zondagavond 20 februari werd ik opgeschrikt door een geweldige stormwind. Voor ik het goed en wel besefte, vloog het achterraam van de living, in stukken naar binnen. De wind bleef maar jakkeren en ik had schrik dat alles de lucht zou ingaan. Gelukkig bleef het rustiger na die enorme windstoot. Pas later hebben we gemerkt dat er op de eerste verdieping ook een groot raam was ingebeukt. Heel de slaapkamer lag vol glas. Ik was in paniek en heb meteen gebeld naar mijn zoon Johan. Ik mocht hier niet in huis blijven en moest bij hem in Brugge slapen.”
(Lees verder onder de foto)
De brandweer van Oostende was heel vlug ter plaatse en hielp de getroffen gezinnen uit de nood, want aan de overkant van de straat was er schade. “De pompiers hebben de twee vernielde ramen vlug vervangen door houten planken, zodat de wind geen vrij spel meer had in mijn huis en ik met een gerust hart mee kon gaan met mijn zoon”, vervolgt Cecilia.
Dak tuinhuis weggewaaid
“Maandag ben ik teruggekeerd naar Zandvoorde om alles op te kuisen. Het was een ferme karwei. Het dak van het tuinhuisje bleek ook weggewaaid. Dan moesten we alles in orde brengen met de verzekering. De herstellingen hebben een eindje geduurd. Pas tegen de zomer was alles weer in orde. In de tuin liggen nog brokstukken, herinneringen aan die dramatische storm. Ik mag er niet aan denken dat het nog eens zou gebeuren. Ik probeer op mijn oude dag te genieten van mijn huishouden, mijn tuin en de mooie natuur rond de Keignaert, hier achter. Die windhoos was echt niet normaal.”
Oorverdovend lawaai
We gingen ook op bezoek bij Bea Debruyne en Adelin Vaneenhooge, die op het hoekje van de Reeweg wonen en op die bewuste 20 februari hun huis met plat dak volledig zagen instorten. “Wij wonen sinds 1978 hier in de Reeweg”, vertelt Adelin, die afkomstig is van Oedelem, maar door zijn werk als diensthoofd administratie in Zorginstelling Monica aan de Soldatenberg in Oostende naar de kust verhuisde. “Op zondagavond 20 februari werden we geconfronteerd met een hevige wind en omstreeks 22 uur hoorden we een oorverdovend lawaai. De dakgoot lag op de grond en ons plat dak was afgewaaid. Mijn buurman belde om te melden dat een groot stuk van ons dak recht op de straat stond. Het was hallucinant, alles boven het dakgewelf was verdwenen.”
(Lees verder onder de foto)
“De brandweermannen waren vlug ter plaatse en hebben het stuk dak verwijderd van de weg. Ons huis moest afgedekt worden met plastiek en gelukkig hebben we goede buren die een handje geholpen hebben. We hebben drie dagen bij onze buren Colette en Daniël gelogeerd en dan hebben goede kennissen van ons een leegstaande woning aangeboden in de Hortensialaan. We hebben daar zes maanden gewoond. Ondertussen hebben we een strijd geleverd met de verzekering. De prijzen voor herstellingen rezen de pan uit. Het was een moeilijke bevalling, over alles was er discussie. Ons dak en de keuken werden na enkele maanden hersteld en begin augustus woonden we weer in de Reeweg.”
Doen herstellingen zelf
“Uiteindelijk hebben we toch een aanvaardbare overeenkomst bereikt met de expert van de verzekering. Pas in september-oktober hebben we de living in orde kunnen brengen en werden de muren in de andere delen van het huis hersteld en gepleisterd. Nu alles bijna droog is, moet het nog geschilderd of behangen worden, zoals in de living. Met de hulp van een stielman zou alles al hersteld zijn, maar we hebben tijd en doen alles zelf, met de hulp van onze drie dochters en acht kleinkinderen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier