Het voorbije jaar lieten ten minste 70.460 dieren in België het leven door stalbranden. Ook in 2021 waren er al drie stalbranden. “Het enorme aantal dieren per stal garandeert bij iedere brand opnieuw een massaslachting” zegt Els Van Campenhout, campagnecoördinator van Animal Rights.
Dieren in stalbranden sterven onder meer door verstikking, worden levend verbrand als ze zich bij de brandhaard bevinden of doordat ze neerstortende, brandende isolatie over zich heen krijgen en sommigen zakken door stalvloeren die smelten onder de hitte. Daarbij komen sommige dieren in mestputten terecht en sterven ze een verdrinkingsdood in hun eigen mest. “De kern van dit probleem is niet brandpreventie en -detectie, maar het op elkaar proppen van enorme aantallen dieren, die nooit buiten komen, in afgesloten stallen. Zelfs al was er een ontsnappingsmogelijkheid dan zouden de dieren niet weten wat er mee te doen” zegt Els Van Campenhout.
In 2020 kwamen in ons land minstens 70.460 dieren om in stalbranden. Animal Rights telde 20 branden in de pers. “Bij elf branden kwam er minstens 1 dier om het leven. Het gaat om om 68.502 kippen, 1.850 varkens, 100 kwartels en een 8-tal runderen. “De overheden in ons land houden geen cijfers bij en daarom houdt Animal Rights de cijfers zelf bij aan de hand van de berichtgeving in de media. Mogelijk zijn er dus nog meer slachtoffers van stalbranden die niet in de media verschenen.”
Dode dieren verspreid over stalvloer
“Vlak na de stalbrand bij een varkensbedrijf in Moerkerke in september 2020, maakten we schokkende beelden van de ravage. De stalvloer lag bedekt met neergestorte isolatie, stukken van het dak. De kooien en vloer lagen bezaaid met dode, zwartgeblakerde dieren. De looproosters waren weggebrand en de open mestputten zichtbaar. Mogelijk lagen er slachtoffers in de beerputten, die niet zichtbaar waren op de vloer. Deze dieren zijn al dan niet verdronken in hun eigen mest. Dieren in de vee-industrie komen tijdens hun korte bestaan nooit buiten en weten daardoor ook niet hoe te ontsnappen, als er al een uitweg zou zijn. Dieren in stalbranden moeten ongelofelijke angsten en veel pijn gevoeld hebben toen ze op gruwelijke wijze omkwamen in de vuurzee”, zegt Van Campenhout.
Politieke reactie
Na de stalbrand in Moerkerke stonden stalbranden opnieuw op de politieke agenda. Vlaams parlementslid Ludwig Vandenhove zei daarbij: “Het is duidelijk dat door de industriële wijze waarop deze dieren gekweekt worden en de manier waarop ze in stallen zitten, bijvoorbeeld in groepskooien, kraamkooien of dekstallen, de dieren niet kunnen ontsnappen en massaal sterven. Ik vind dan ook dat daar iets aan gedaan moet worden”
Ben Weyts benadrukte daarbij dat het probleem van accurate cijfers nog steeds speelt: “Het blijft wel een probleem dat er geen accurate cijfers beschikbaar zijn en dus ook geen gegevens over de oorzaak en de omstandigheden van branden waarbij dieren betrokken zijn.”
Minister Weyts zou opdracht gegeven hebben aan Netwerk Brandweer Vlaanderen om die cijfers op te volgen. Dat zou pas op lange termijn kunnen gebeuren.
Evacuatie moeilijk tot onmogelijk
Het aantal slachtoffers tijdens één brand loopt al snel op door de industriële wijze waarop landbouwdieren gehouden. In de stallen zitten dieren vaak ook nog opgesloten in groepskooien, kraamkooien of dekstallen. Dit zijn nauwe constructies van stalen pijpen en afscheidingsplaten.
“De dieren kunnen bijgevolg onmogelijk zelf ontsnappen bij brand en ook voor de boer of brandweer is het moeilijk tot onmogelijk om hen te bevrijden. Daarbovenop zijn vele stallen ook ongelooflijk smerig en dieren leven boven de beerputten die gevuld zijn met hun eigen mest. Het enorme aantal dieren per stal garandeert bij iedere brand opnieuw een massaslachting. De enige manier om de dieren een bestaan vol gruwel in de gewetenloze veehouderij te besparen, is kiezen voor plantaardige alternatieven”, zegt Van Campenhout.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
