Drie weken geleden maakte dakwerker Hans Vansteenkiste een zware val van op zo’n acht meter hoogte. De 33-jarige Izegemnaar brak daarbij negen ribben, wervels in de nek en rug en verbrijzelde zijn beide enkels. Na een week op intensieve zorgen herstelt hij verder in het UZ Gent. Vrienden en familie sprongen meteen in de bres om de verbouwingen bij Hans en Elena af te werken. Zijn oud-collega’s van Saniroof kruipen zelfs met plezier op het dak van Hans om hun vriend een hart onder de riem te steken. “Ik ben overdonderd door al die steun.”
Op donderdag 13 april was zelfstandig dakwerker Hans Vansteenkiste samen met zijn collega en boezemvriend Edward druk bezig op de historische site van de Heerlijkhede van Deefakker, in de Meulebekestraat in Ingelmunster. Maar rond 8.30 uur verloor Hans zijn evenwicht en viel hij zo’n acht meter naar beneden. “Hoe ik gevallen ben, weet ik niet meer. Ik herinner mij wel dat ik op de grond lag, en er een ambulance op weg was. En dat Edward volledig in shock was”, reageert Hans.
De Izegemnaar brak door de harde smak op de grond wervels in zijn nek en rug en negen ribben. Zijn beide enkels raakten verbrijzeld. Hans werd met spoed overgebracht naar het AZ Delta, waar hij zes dagen verbleef. Nadien werd hij overgebracht naar het gespecialiseerde revalidatiecentrum in het UZ Gent.
Toekomstplannen
Dakwerker Hans woont samen met zijn vrouw Elena Zimina (33) en hun dochtertje Aria (4) langs de Meensesteenweg, waar Elena een kapperszaak uitbaat. Het koppel was hun woning aan het verbouwen toen het noodlot toesloeg. “We hadden grote toekomstplannen, maar plots stond onze wereld stil”, vertelt Elena.
In een mum van tijd ontstond een grote golf van solidariteit onder vrienden en familie, die het leed van het jonge gezin probeerde te verzachten door tal van taken op zich te nemen. “Na het ongeval bracht ik mijn team op de hoogte”, gaat Elena verder. “Ze hebben meteen beslist om alle afspraken en shifts van de eerste weken over te nemen. Ik ben Laura, Sofie, Amber en Sam ontzettend dankbaar. Zelfs de klanten boden aan om hun afspraak te verzetten. Er was erg veel begrip en steun.”
Tuinhuis
Hans was na zijn uren dus ook thuis bezig met renovatiewerken. Maar door het ongeluk kwamen die stil te staan. “Vrienden en familie zijn de tuin komen opruimen en hebben zelfs afvoerbuizen gelegd. Nadien belde mijn beste maat Edward naar Stijn Bogaert met de vraag of hij het zag zitten om het dak van ons tuinhuis af te werken. Die reageerde heel blij dat hij kon helpen.”
“We komen vrijwillig het dak van Hans renoveren” – Stijn Bogaert
Stijn is de zaakvoerder van Saniroof, waar Hans zo’n vier jaar in dienst was tot hij vorig jaar als zelfstandige aan de slag ging. “Ik stelde het voor in onze WhatsApp-groep en alle 25 collega’s gingen direct akkoord om mee te werken. Vorige zaterdag en de volgende twee zaterdagen komen we vrijwillig zijn dak renoveren”, zegt Stijn.
“Hans was een heel toffe collega, we komen ook allemaal uit dezelfde streek. Het is fijn dat we hem op deze manier kunnen helpen”, weet medewerker Nico Remmery van Saniroof. Het bedrijf sponsort ook enkele materialen. “Bovendien stappen onze partners mee in het verhaal. Zo steunt houtleverancier Solid John producten om het tuinhuis af te kunnen werken”, besluit zaakvoerder Stijn.
Bloed, zweet en tranen
Hans en Elena zijn alle vrienden, familie en collega’s enorm dankbaar. Hun daden zijn lichtpuntjes tijdens de afgelopen zware weken. “Ik heb er geen woorden voor”, vertelt Hans. “Toen ik vernam dat iedereen kwam helpen, wist ik niet hoe ik moest reageren. Ik ben overdonderd door al die steun.”
“Het gevoel in mijn benen komt stilaan terug. Hopelijk kan ik op termijn mijn beide benen volledig bewegen en opnieuw leren stappen”
De dakwerker verblijft momenteel in het revalidatiecentrum van UZ Gent, waar hij verder herstelt. “Het is een emotionele rollercoaster en een harde strijd die letterlijk bloed, zweet en tranen kost.” Door zijn zware kwetsuren mag Hans acht weken niet op zijn voeten steunen, hij draagt ook een korset door de breuken in zijn rug en nek.
Progressie
De artsen lieten hem weten dat er een kans bestaat op gedeeltelijke verlamming. “Maar het gevoel in mijn benen komt stilaan terug. Hopelijk kan ik op termijn mijn beide benen volledig bewegen en opnieuw leren stappen. De eerste maanden zijn cruciaal en ik probeer elke dag grote stappen te zetten in mijn revalidatie. Het is hard werken en trainen, maar ik blijf positief. Iedere week zie ik progressie, dat geeft ons veel moed om door te gaan.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
