Deze week werd in het stadsrandbos een Amerikaanse zeearend gespot. Het is voor het eerst dat er in die zone waarnemingen zijn. Het dier zou zich al enkele maanden ophouden in de polders.
De Amerikaanse zeearend is erg herkenbaar aan de witte kop, gele snavel, zwarte veren en witte poten. Het dier komt voor in Canada en de V.S. en prijkt vaak als symbool van de Verenigde Staten. Het staat voor kracht en als leider van de lucht. De vleugels hebben een spanwijdte van meer dan 2 meter. Paul Lingier, ornitoloog sedert 1965, spotte het dier deze week in het stadsrandbos.
“Dat was inderdaad wel bijzonder. Het gaat om een ontsnapt dier want aan de poot hangt nog een koord. Ze komen hier niet voor en mogen trouwens enkel gekweekt worden met de nodige vergunningen. Het wordt door valkeniers vaak gebruikt bij shows. Het dier wordt al maanden gesignaleerd in de polders richting Snaaskerke en strijkt nu neer in het stadsrandbos. Er zijn immers vijvers met vis of andere vogels, maar zo’n dier eet alles. Het heeft geen vrees van de men. Het zal een dier zijn waarmee shows werden gegeven en uiteraard leeft het beter in vrijheid in Noord-Amerika. Het dier spotten kan in de buurt van de Groene 62.”
Ook vogelkenner Yves Miroir is onder de indruk van de melding in het stadsrandbos: “Zelfs de Europese visarend is zeldzaam. Ik spotte er ooit een op de Waddeneilanden. Maar deze Amerikaanse zeearend in ons stadsrandbos is uiteraard nog unieker.”
Gevaar
Claude Velter van het opvangcentrum voor vogels en wilde dieren : “Buizerds, kerkuilen of dieren die verzwakt zijn kun je vangen. Met dit exemplaar is dat uitgesloten, want hij vindt hier in de buurt blijkbaar voedsel. Hij keert ook maar naar zijn trainer terug omdat hij honger heeft en die hem beloont met voedsel. De Europese zee-arend, waarvan er maar enkele meldingen zijn in ons land, is wel bang van de mens. Deze Amerikaanse veel minder, want er waren al meldingen in de bebouwde kom waar hij op een lantaarnpaal zat. Ik vrees dat de aanwezigheid een negatieve impact zal hebben op de diversiteit en met name in het broedseizoen kan hij andere vogels en broedsels aanvallen. Hij lust eendachtigen en is niet bang van een ooievaar of reiger. En ik vrees ook voor de populatie van bepaalde vogels die nu al onder druk staat zoals de kievit of grutto. Elk exemplaar die hij daarvan eet is een broedsel minder voor soorten die al onder druk staan. In de buurt zou ik geen kleine hond zoals een chiwawa loslaten, want ook dat ziet hij als prooi. Al zijn er de voorbije maanden nog geen meldingen geweest van aanvallen van de Amerikaanse zeearend. Hij vindt hier blijkbaar voldoende voedsel.”
Vorig jaar werd in april ook al een Amerikaanze zeearend gespot in de Westhoek. Of het om dezelfde vogel gaat, is niet duidelijk.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
