Momwarrior Sylvia uit ‘Leef!’ over haar bewogen jaar: “Tijdens schoolvakanties geniet ik van mijn gezin”

Eind maart maakte televisiekijkend Vlaanderen kennis met de Brugse Sylvia Colpaert (40). Zij was de centrale figuur in de laatste aflevering van ‘Leef!’ op Play4, het programma waarin James Cooke zes terminaal zieke patiënten van dichtbij volgde. Aangrijpende televisie, ook in het geval van de strijdvaardige Sylvia. Zij heeft terminale lever- en darmkanker en ondergaat ook nu nog steeds zware therapie. “Ik werd heel vaak aangesproken na het programma en ben dankbaar als ik mensen kan helpen met mijn verhaal.”

Anderhalve maand terug onderging Sylvia PIPAC-therapie. Dat is een nieuwe techniek waarbij chemotherapie rechtstreeks in de buikholte wordt gebracht tijdens een kijkoperatie. “Het herstel na die eerste PIPAC-operatie had een zware impact”, vertelt Sylvia nu.

“Ik ben heel bang geweest en heb heel wat ingeboet aan fysieke mogelijkheden en mentale veerkracht. Nu gaat het een stuk beter en ben ik weer volop bezig met chemobehandeling. Weliswaar onder mijn voorwaarden. Zo ben ik overeengekomen met de oncoloog dat ik geen chemo onderga tijdens schoolvakanties, zodat ik toch volop kan genieten van de tijd met het gezin. Mijn laatste scan was trouwens stabiel. Er was niets gegroeid of bijgekomen en dat is net waar de chemo voor moet zorgen, of toch zo lang mogelijk.”

“James Cooke is echt een ongelofelijk mooi mens”

Sinds de aflevering van Leef! krijgt Sylvia niet alleen de steun van haar familie en vrienden, maar kreeg ze reacties uit heel Vlaanderen. Bovendien werd presentator James Cooke een persoonlijke vriend. Hij nodigde haar zelfs uit op zijn huwelijk begin augustus.

“De impact van het programma was veel groter dan ik had verwacht en op alle vlakken positief. Ik werd ook heel vaak aangesproken door mensen die zelf ziek waren of die iemand in hun kring hadden waarvoor ze dan wat mentale raad vroegen. Maar ik vertel die mensen steevast dat ik ondanks de strijdvaardigheid ook mijn angsten moet ondergaan en soms héél diep moet zoeken om overeind te blijven. Als ik iemand kan helpen met mijn verhaal, dan ben ik dankbaar dat ik iets kan betekenen voor hen.”

James en Dorian

“De vriendschap met James en zijn man Dorian, maar ook met de mensen van het productieteam, was zonder twijfel hét hoogtepunt van dit jaar. Het klikt oprecht! Het duurde nochtans even voor ik mij kon openstellen, maar James nodigde me vaak uit achter de schermen bij programma’s of we gingen eens samen iets eten. Hij is echt een ongelofelijk mooi mens.”

In de kerstperiode maken we met zijn allen goede voornemens voor het nieuwe jaar. Ook Sylvia doet dat, hoewel ze beseft dat haar tijd misschien beperkter zal zijn. “Ik sta daar zeker bewust bij stil. En, misschien meer dan iemand anders, blik ook ik terug op wat ik mocht ervaren het afgelopen jaar. Ondanks corona en het ziek zijn, ben ik een heel gelukkig mens en zo dankbaar voor iedereen die ik leerde kennen. Wat je mij voor 2022 mag toewensen? Een liefdevol hart voor alle mensen die het licht even niet meer zien. En voor kinderen in nood of mensen wereldwijd die een kankerdiagnose krijgen, wens ik dat ze hoopvol kunnen blijven. Naar een mooie warme zomer verlang ik stiekem ook, maar ik weet niet of ik die haal. Al is er natuurlijk dat sprankeltje hoop… Ik vraag mijn oncoloog altijd om me op tijd te verwittigen als het einde nadert en ik vertrouw haar daarin.”

Crowdfunding

De langdurige ziekte en bijhorende behandelingen wegen niet alleen zwaar op de gezondheid van Sylvia, ook het kostenplaatje liep stevig op. Om haar gezin te ondersteunen, begonnen vrienden dan ook met een crowdfunding. Met succes, want vandaag staat de teller op bijna 16.000 euro. “Dat betekent immens veel, want het is een zware last voor ons. Die PIPAC-therapie wordt bijvoorbeeld niet terugbetaald, zonder hulp moet je al een ferme spaarrekening hebben om dat allemaal te kunnen doen.”

“Ik besef trouwens heel goed hoeveel geluk ik heb met alle ongelofelijke mensen in mijn vriendenkring, want ik begrijp zeker dat ik niet de enige zieke persoon ben en dat ook anderen die financiële last moeten dragen. Toch is het enorm waardevol dat mijn vrienden dit organiseren. Zo hoeven we niet constant te rekenen hoe we aan geld zouden geraken voor een volgende behandeling. Die energie heb ik niet en mijn man is thuis nodig, ook voor de kinderen.”