Rijen lege stoelen, verlaten tafels en luidsprekers die stof staan te happen. Het is het surrealistische beeld waarmee Ann Ryssaert (47) en Xavier Laporte (52) dagelijks worden geconfronteerd. In normale tijden bruist het hier van het leven, maar nu blijven de deuren van New Etropal in Lauwe op slot. Toch kijken de uitbaters hoopvol naar de toekomst en dromen ze van het post-coronatijdperk. “Sommige klanten bellen ons wenend op; zonder hun wekelijkse trip naar New Etropal zijn ze volledig in de eenzaamheid gesukkeld.”
Een uitstapje naar New Etropal was de afgelopen jaren voor duizenden mensen het moment waar ze een volledige week naar uitkeken. Lekker eten en drinken, ter plaatse winkelen of de benen losgooien op de klanken van een Vlaamse schlagerzanger? Het hoorde er allemaal bij. Helaas kwam iets meer dan een jaar geleden corona aan in het land en de maatregelen die erop volgden, waren genadeloos.
“Uiteindelijk vormt deze plaats de samenvatting van alles wat nu verboden is”, zucht Xavier. “Het is een feestzaal, waar het net de bedoeling is dat mensen bij elkaar zitten en zonder schroom kunnen winkelen. Alles is binnenshuis en ons klantenbestand bestaat hoofdzakelijk uit oudere mensen. Bovendien kwamen ook heel wat mensen hierheen met de bus, in een soort van groepsreis. Hoe je het ook bekijkt, elke stap waarmee New Etropal naam en faam heeft gemaakt, is nu verboden. Van perspectief is er helaas nog niet meteen sprake.”
Tijdelijk restaurant
De deuren werden in maart 2020 dichtgetrokken en bleven ook dicht. “Al is er een korte tijd geweest dat we toch opnieuw klanten hebben kunnen ontvangen”, pikt Ann meteen in. “Toen de horeca opnieuw kon opstarten, moesten feestzalen wel nog altijd dicht blijven. We hebben toen kosten noch moeite gespaard om van de feestzaal een restaurant te maken.”
“Er werden overal afscheidingen geplaatst, de capaciteit van onze zaal werd met meer dan de helft gereduceerd. Adverteren via sociale media was voor ons weinig nuttig want onze klanten hebben vaak niet eens internet in huis.”
“We lieten dan ook duizenden flyers drukken die we bij de mensen thuis lieten leveren, om ze duidelijk te maken dat ze weer naar Lauwe konden komen, al was het maar gedeeltelijk. Eten mocht, dansen of een optreden meepikken, kon niet. Na drie weekends was het helaas alweer afgelopen en mochten we opnieuw sluiten, een situatie die tot op vandaag ongewijzigd bleef.”
Vijftigste verjaardag
Een weinig rooskleurig verhaal dat extra bitter smaakt in de aanloop naar een mijlpaal. “Normaal gezien zouden we volop aan het werk zijn om onze 50ste verjaardag te vieren”, gaat Xavier verder. “Zelf hebben we de zaak van mijn ouders overgenomen in 1992 en ondertussen zitten we al 19 jaar hier in Lauwe. Het was een erg bewuste keuze om ons hier te installeren, want de geschiedenis van deze plaats is ronduit fantastisch.”
“Toen we het gebouw kochten, was hier een meubelzaak, maar daarvoor was het een feestzaal met de naam ‘De Continental’. Mensen kwamen net na de oorlog van ver, met de bus of de trein, hierheen om te feesten en heel wat onder hen vonden hier zelfs hun eerste lief. De dansvloer van toen, een typische parketvloer met visgraatmotief, ligt er trouwens nog steeds. De jonge gasten van toen zijn onze klanten van nu. Ongelofelijk hoeveel verhalen we al hebben gehoord van klanten die in hun wilde jaren kwamen pieperen achter de muur.”
Compleet isolement
Dat de klanten opnieuw hunkeren naar het rijk der vrijheid ondervinden Xavier en Ann dagelijks. “We worden regelmatig opgebeld, vaak door mensen met een flinke krop in de keel”, zegt Ann. “Ze zijn op leeftijd, ze letten dus extra hard op en vaak zitten ze al meer dan een jaar compleet in isolement. Het zijn hartverscheurende verhalen. Doordat ze voorzichtig zijn geweest en alle maatregelen hebben gevolgd, zijn ze gezond gebleven maar ze zien helemaal niemand meer.”
“Ze worden bijna gesloopt door de eenzaamheid. Wanneer je van iemand te horen krijgt dat ze graag hier hun begrafenis willen organiseren, dan begrijp je pas hoe hard deze crisis om zich heen heeft geslagen. We luisteren altijd naar hun verhaal, want vaak bellen ze gewoon om met iemand te kunnen praten.”
“We blijven hoopvol vooruit kijken en hebben vertrouwen in het vaccineren. Het gaat steeds sneller, waardoor steeds meer mensen beschermd zullen zijn. Van zodra het opnieuw kan, openen we de deuren en zullen we onze klanten na al die tijd weer stevig kunnen vastpakken.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
