Vader en dochter Frankie en Tjessa Hemelaere: “In de horeca moet je je eigen verhaal vertellen”

foto Frank.©Frank Meurisse Frank Meurisse
foto Frank.©Frank Meurisse Frank Meurisse
Wouter Vander Stricht

Frankie Hemelaere is zelfs bij het horecapubliek niet meteen de bekendste naam; hij werkt er dan ook meestal achter de schermen in zaken als Faggio Rosso en hij startte ooit met De Brasserie. Die Brasserie gaat sinds kort door het leven als Brasserie 22 en wordt gerund door Tjessa Hemelaere, jawel de dochter van Frankie.

Zoon Miguel Hemelaere is ook de horeca ingestapt en runt in Roeselare het restaurant van de Reo Veiling. Maar in Izegem gaan we even samen aan tafel zitten met vader Frankie (66) en dochter Tjessa (34). Die eerste heeft al het meest horecajaren op de teller. “Ik ben afkomstig uit Zwevezele, zowel langs moeders- als vaderskant bestond de familie uit veehandelaren. Ik was ook voorbestemd om daar aan de slag te gaan en in die optiek werd ik naar een Franstalige school gestuurd. Mijn vader sprak geen Frans en beschouwde dat als een nadeel. Maar op die school beleefde ik de minst plezante periode van mijn leven. Daarna moest ik naar de beenhouwersschool om een diploma te behalen.”

Hormonenspelletje

En ondertussen had Frankie zijn eerste echtgenote en de moeder van zijn kinderen leren kennen. “Toen ik getrouwd was, baatten we in Passendale café/feestzaal Sint-Joris uit. We maakten er ook een hotel van. Dat was het begin van het oorlogstoerisme, Tyne Cot ligt immers in Passendale. Die toeristen, samen met handelsreizigers en technici die in de buurt aan de slag moesten, vormden ons publiek. In 1981 kocht ik ook een boerderij in Passendale. Een boer deed er voor mij de dagdagelijkse taken, maar ik kon zo ook in vee handelen. In 1990 heb ik mijn veestapel verkocht, ik wilde niet meestappen in het hormonenspelletje dat toen aan de gang was. Op dat moment ben ik dan ook begonnen in de vastgoedsector. Laat ons zeggen dat dat de slimste zet was van mijn leven.”

In vastgoed beginnen, was slimste zet van mijn leven – Frankie Hemelaere

Een vader-dochtermomentje tussen Frankie en Tjessa Hemelaere. (foto Frank)© Frank Meurisse
Een vader-dochtermomentje tussen Frankie en Tjessa Hemelaere. (foto Frank)© Frank Meurisse

Maar hoe belandde hij dan uiteindelijk in Izegem? “Toevallig. Ik was hier iets aan het eten in deze brasserie, die toen nog Da Vinci heette. De Francais stond toen te koop. Ik kon daar met mijn verstand niet bij, een groot pand op de markt en niemand bleek interesse te hebben. Ik heb dat eigenlijk ook voor een prijsje kunnen kopen. Ik heb er dan MusicCafé in onder gebracht. Het was meteen volle bak, maar dit type café trok hier wat verkeerde mensen aan, al werden die soms door concullega’s op ons afgestuurd. Na enkele jaren hebben we daar de stekker moeten uittrekken. Ook in Passendale had ik al een MusicCafé waarvoor ze van heinde en verre kwamen.”

Plannen Melkmarkt

Vanaf 2006 baatte Frankie zelf De Brasserie uit. “Ik vond het vreemd dat je toen op de Izegemse markt geen deftige biefstuk-friet kon eten. De uitbating van De Brasserie deed ik zelf tot 2014. Ondertussen had ik samen met Bernard Honoré, die ook in mijn vastgoedzaak partner is, ‘t Pleintje overgenomen. Een goede Italiaanse keuken waar alles vers is, meer moest dat niet zijn en op vandaag blijkt Faggio Rosso nog altijd een schot in de roos.”

Frankie zette ook nog mee zijn schouders onder het Marktkaffee, is eigenaar van het pand van de Loungebar waar nu Pitta Istanbul is gehuisvest, is de huisbaas van de Koornmarkt en van ‘t Kaderke. De plannen om de Melkmarkt te vergroenen juicht hij ook toe.

Hier in Brasserie 22 hangt een nieuwe vibe – Tjessa Hemelaere

“Ook toen men de Grote Markt aanlegde, was ik voorstander om er geen parkeerplaatsen meer in te richten. Verkeersluwe plaatsen, daarvan moet je er meer hebben in je centrum. Op de Melkmarkt onder die grote boom zitten, wat is er mooier? Maar mensen rijden soms liever ver, dan het dichtbij te zoeken of te creëren. Politici moeten durven het voortouw nemen. Ik weet dat er altijd mensen zijn die tegen iets zijn, maar de zwijgende meerderheid die thuis zit, is vaak voor zo’n voorstellen.”

Ook over de horeca heeft Frankie een duidelijke mening. “Je moet een visie hebben als je een zaak start, je moet je eigen verhaal vertellen. Of je nu verse pizza serveert of een biefstuk-friet, maak een duidelijke keuze en doe het goed. Het heeft geen zin om 100 dingen op je kaart te hebben. Je moet niet alles willen brengen. En als horecazaak moet je ook open zijn. Ik ben een believer van de 7/7 open. Maar de horecawereld is uiteraard veranderd. Vroeger had je bij wijze van spreken 30 kandidaten om één zaak over te nemen, nu heb je 30 zaken voor één overnemer.”

Ondanks die gewijzigde situatie stapte naast zoon Miguel ook dochter Tjessa in die horecawereld. “Hoewel ik vroeger had gezegd dat nooit te doen. Ik had marketing gestudeerd en mijn vriendin trok met haar vriend naar Amerika om er in de leer te gaan bij het restaurant Belga Café van Bart Vandaele, de man van VTM-correspondente Greet De Keyser. In een opwelling besloot ik om mee te gaan. Ik bood er ook mijn diensten voor de zaal aan en heb er enorm veel bijgeleerd. Nu nog komen hier in Brasserie 22 mensen die ik daar in die drie maanden in Washington heb leren kennen.”

Nieuwe vibe en naam

Ondertussen nam Tjessa De Brasserie over en is ze sinds juli 2020 ook de zaakvoerster van Etappe 33 in Kluisbergen, ook een pand dat eigendom is van haar vader. “We zitten er op een prachtige locatie. Maar ik kan uiteraard niet in beide zaken tegelijk zijn. Ondertussen heb ik hier met een nieuw team een nieuw elan gegeven aan De Brasserie die we nu Brasserie 22 – naar het huisnummer – gedoopt hebben.” Frankie pikt lachend in: “Mocht iemand nog een pand te koop staan hebben op het huisnummer 11 of 44, die mag altijd bellen.”

“Hier in de Brasserie gaan we nu ook meer de kaart van de tapas trekken”, gaat Tjessa verder. “Foodsharing is momenteel erg in. Maar er hangt hier een nieuwe vibe. Ik heb het hier ook helemaal eigenhandig heringericht. In de lockdowns ben ik met een vriendin ook een nieuwe zaak gestart. Ik was op zoek naar een lange tafel met een houten blad, maar die bleken allemaal te prijzig. Dus besloot ik, samen met mijn goede vriendin Lynn Vanquatem, die zelf te gaan maken en dat doen we nog altijd onder de naam Marcelles Wood. Ondertussen hebben we al heel wat tafels verkocht. Voor wie interesse mocht hebben, je vindt ons op Instagram en op Facebook.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier