Romantiek en historiek gaan in hotel Die Swaene hand in hand: dit eeuwenoud pand spreekt nog steeds tot de verbeelding

Op een zucht van de Brugse Markt vind je langs de Reien het befaamde romantische viersterrenhotel Die Swaene, in een gebouw waar ooit nog Napoleon en Churchill te gast waren. Het is nu in handen van een ondernemer die een al even boeiend leven leidde.

Het is een komen en gaan van gasten in de rustieke lobby van het hotel, waar Dirk Van Den Bossche hen uitzwaait met een hartelijke ‘tschuss’ of ‘adios’. De 69-jarige zakenman is het soort ondernemer op wie het woord flamboyant geplakt wordt. Een levensgenieter en positivo pur sang, maar niet bepaald een tafelspringer. Hij spreekt eerder ingetogen, met in de stiltes een glimlach waarmee hij mensen charmeert. Berekend ook, al is hij niet te beroerd om het over de schoonheid van het leven of lotsbestemming te hebben. Het is dan ook wellicht geen toeval dat hij trouwde in hetzelfde jaar dat Die Swaene de deuren opende. Als zakenman raadde hij het hotel vaak aan, maar het hotel kwam pas een paar jaar geleden effectief op zijn radar, kort voor hij er eigenaar van werd. De naam Die Swaene verwijst naar de legende dat er in Brugge altijd 101 witte zwanen moeten zijn. Zo niet zou Brugge ten onder gaan. De vervloeking werd uitgesproken door keizer Maximiliaan van Oostenrijk, nadat zijn adviseur Pieter Lanchals werd onthoofd door de Bruggelingen.

Bij Mobutu

Dirk ruilde jaren geleden al zijn thuisstek Bornem voor Brugge. Na zijn rechtenstudies lokte de liefde hem naar de stad. “Of ik me meteen thuis voelde? Eerlijk gezegd had dat zijn tijd nodig. Maar ik zou nooit meer weg willen. Brugge is een geweldig mooie stad, vol geschiedenis, een groots verleden en een mooie toekomst. Wist je dat Joos de Damhouder, een der grootste rechtsgeleerden van zijn tijd, hier in de 16de eeuw allerlei werken schreef? Zijn werk komt ruim aan bod in mijn Torture Museum, geopend in 2015 en opgebouwd rond de geschiedenis van foltertuigen en de wetgeving errond. Twee maanden geleden werd dit pand, ooit een gevangenis, nog erkend als het oudste stenen huis in Vlaanderen met een geschiedenis die teruggaat tot 1170.”

“Het had zijn tijd nodig om me hier thuis te voelen, maar nu wil ik nooit meer weg”

Met zijn achtergrond in de rechten begon Dirk in het bankwezen, maar het toeval bracht hem naar Afrika. “Ik sponsorde een voetbalploeg in Nigeria, en nadat de spelers een grote prijs pakten in Portugal op het officieuze WK, kwamen heel wat managers op mij afgestapt.” Voor Dirk het goed en wel besefte, was hij voetbalmakelaar en liep hij rond in onder meer de catacomben van Juventus, AC Milan en… Club Brugge. Een fantastische periode, zegt hij zelf, die uiteindelijk 20 jaar zou duren.

“Ik was te gast in het paleis van Mobutu en was ook bevriend met Obasanjo, de president van Nigeria. Ik heb van dichtbij gezien hoe een gebrek aan democratische controle elke kans op beterschap ontneemt aan de lokale bevolking. Op een gegeven moment schreef ik mee aan een politiek programma dat inzette op sociale welvaart. Ik ging mee op campagne met de lokale gouverneur, maar toen hij was verkozen, bleek het oude wijn in nieuwe zakken.” (lees verder onder de foto)

We schrijven 2020 en Dirk heeft behoefte aan een nieuw verhaal, eentje minder ver van zijn thuisbasis. Hij koopt Die Swaene, The Black Swan en uiteindelijk ook Pergola. Het beleid van de drie iconische hotels vertrouwt hij toe aan zijn kinderen. Hotel Anselmus, nu The Black Swan, was ooit de woning van de 17de-eeuwse humanist Anselmus De Boodt. Het driesterrenhotel biedt nu plaats aan 21 gasten op een zucht van de Brugse Markt. In 2017 startte Dirk ook met House of Waffles, dat ondertussen ook vestigingen heeft in Gent en Antwerpen. “En we willen ook neerstrijken op de Grote Markt van Brussel”, zegt Dirk.

Heksenmuseum

Begin augustus opent met het Heksenmuseum een nieuw project van Dirk de deuren. “Waarom heksen en magie als thema? Omdat Brugge niet alleen een stad was van recht, maar ook van onrecht zoals de waanzinnige heksenvervolgingen. In Brugge alleen al zijn er 24 mensen gemarteld en op de brandstapel beland. Bovendien zijn hekserij, magie en tovenarij van alle tijden, en nog steeds brandend actueel. Vandaag zijn er nog altijd landen, bijvoorbeeld in Afrika, waar mensen vervolgd en veroordeeld worden voor hekserij. In Ghana zouden ze de wetgeving aanpassen om de jacht op albino mensen te stoppen, maar de president heeft dat op de lange baan geschoven. Waanzin.”

Het woord pensioen komt niet bij je op als je met Dirk praat. Als hij de kamers van het hotel toont, merkt hij meteen een kapotte lamp op. Hij ziet een hotel als een lichaam: als je het niet verzorgt, treedt er verval op. Het vergt wat moeite en inspanningen. Al prijst hij meteen ook zijn personeel. “Zij zorgen er samen met de unieke ligging voor dat de mensen waar krijgen voor hun geld”, aldus Dirk. “De vele positieve reviews zorgen ervoor dat we een breed internationaal publiek aantrekken. Allemaal prijzen ze onze toewijding.”

Het was zijn voorganger Hubert Hessels die meer dan 40 jaar geleden Die Swaene nieuw leven inblies. In de eerste helft van de vorige eeuw was het de plek waar kunstschilder José Storie huisde. Hij schilderde portretten van vrienden als prins Karel, en ook Winston Churchill kwam vaak op bezoek. Het inspireerde de Britse staatsman om voor de deur de Groenerei te schilderen. Het schildersatelier in de zolderruimte is nog onaangeroerd, al wordt het mogelijk verbouwd tot de grootste en mooiste suite van Brugge, weet Dirk. Zijn glimlach wordt wat breder. Een goede ondernemer moet ook niet té bescheiden zijn.