Een levensecht beeld krijgen van de vis die op je bord geserveerd wordt: het kan voortaan bij Michiel Rabaey van restaurant Storm in Oostende. “We krijgen heel veel de vraag van onze klanten hoe zo’n vis er effectief uitziet”, zegt Michiel. En dus toont Michiel zijn klanten voortaan een opgezette vis met dank aan oud-visser Bart Jacobs.
Bart Jacobs (54) voer twintig jaar zelf op zee, maar is tegenwoordig leerkracht praktijk in het Maritiem Instituut Mercator. Zo neemt hij de leerlingen mee op zee met het schoolschip: de O.29 ‘broodwinner’. Daar leren ze de keiharde stiel van het vissen. “Elke maandag, woensdag en vrijdag trekken we het zeegat in met de leerlingen”, vertelt hij. “Op donderdag geef ik praktijkles op school.”
Grote scheepsramp
Dat de visserij door zijn aderen stroomt, dat hoeven we niet te vertellen. “Enkele jaren geleden maakte ik samen met mijn vrouw een theatervoorstelling over de verdwijning van het vissersschip O.304 in het jaar 1949. Tien vissers verloren die dag hun leven tijdens de grootste scheepsramp met een vissersvaartuig”, duidt Bart. “Later werd er nog en podcast rond gemaakt. De zee laat mij niet los en zal me ook nooit loslaten.”
Maar Bart doet wel meer dan theatervoorstellingen maken en toekomstige vissers klaarstomen. Hij zet onder andere ook vissen op, al is dat maar een detail. Die vissen zijn de grondstof voor zijn gigantische kunstinstallaties waar hij nog niet vaak mee naar buiten kwam. “Ik gebruik de vissen zoals een chef die gebruikt voor zijn eten”, legt de man uit. “Je vertrekt vanaf een verse vis: je tekent de breedte en de hoogte af, snijdt die onderaan open en haalt alles eruit wat erin zit, zodat alleen de huid met de vinnen en de kop overblijft.”
Sterk visleer
“Daarna ga je de huid looien zoals je een schapenhuid looit”, gaat Bart verder. “Visleer is immers vier keer sterker dan vleesleer, maar wel dunner. Daarna maak je een lichaam van PU-schuim en trek je de huid eromheen. Na drie weken drogen is de huid echter wit getrokken. Met een verdunde verf breng je laag na laag aan om de vis de originele kleur terug te geven. Het hele proces duurt zo’n drie maanden.”
En daar maakt Michiel Rabaey dankbaar gebruik van. Hij gaat binnenkort zijn zesde jaar in als uitbater en chef van restaurant Storm in de Hendrik Baelskaai en werkt uitsluitend met dagverse vis. “Maar alleen die van bij ons”, zegt hij. “Ik weet zelfs altijd met welk schip die gevangen wordt en meestal ligt die hier voor de deur. Ik kijk immers uit op het visserijdok. Ik heb dus letterlijk een koelkast met verse vis voor mijn deur. De vissers beleven slechte tijden. We moeten ze koesteren, want ze worden nog te weinig geapprecieerd.”
Mooie meid
Michiel krijgt heel veel vragen als hij vers klaargemaakte vis serveert aan zijn klanten. “Mensen willen er dikwijls alles over weten en ik geef dan graag uitleg”, duidt Michiel. “Alleen hebben die mensen niets aan een digitale foto van een vis. Hoe kan je beter duiden hoe een vis eruitziet, dan met een opgezette vis? Ik heb het geluk dat ik Bart al vijftien jaar ken. En zo raakten we aan de praat. Sinds kort kunnen we nu een beeld scheppen van de vis die de klanten geserveerd krijgen. Die komt immers niet klaargemaakt uit de zee. (lacht) Je zou ervan schrikken hoeveel mensen heel veel vissen niet kennen: de mooie meid of de rode poon bijvoorbeeld. Dankzij Bart krijgen de klanten het perfecte beeld.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
