De horeca heropent dit weekend eindelijk opnieuw. Voor heel wat mensen uit de horeca een opluchting na vele maanden zich behelpen met takeaway. We brachten de uitbaters van restaurant Ter Bos (Roeselare), café De Koornmarkt (Izegem) en feestzalencomplex Shamrock (Tielt) samen voor een openhartige babbel over wat de lockdowns deden met hun zaak, maar ook met hen persoonlijk. “Het waren zware maanden, maar we hebben ook vooral veel tijd kunnen maken voor elkaar en ons gezin, dat was nieuw”, klinkt het eensgezind.
Met de heropening van de terrassen komende zaterdag 8 mei komt er ook een einde aan de horecasluiting die inging op 19 oktober 2020, ondertussen meer dan zes maanden geleden. In tussentijd was het vooral behelpen en creatief zijn om toch maar iets van inkomen te hebben. Dat geldt voor elke soort zaak, zowel voor Fabrice Loones en Charlotte Embo van Ter Bos, cafébaas Tom Sintobin van De Koornmarkt als voor Jochen Heytens en Annelies Vlaemynck van de Shamrock.
Wie is wie?
Fabrice Loones en Charlotte Embo (Ter Bos)
Fabrice Loones (46) en Charlotte Embo (43) zijn de uitbaters van Ter Bos in de Hoogstraat in Rumbeke, pal naast het Sterrebos. Fabrice en Charlotte hebben in 1998 de familiezaak overgenomen. Samen zijn ze nu de ouders van de tweeling Quentin en Maïthé die in oktober 16 jaar worden. In Ter Bos combineerde men lang restaurant en tearoom, maar het tearoomgedeelte is nu afgebouwd.
Tom Sintobin (De Koornmarkt)
Tom Sintobin (51) was zeven jaar de patron van tearoom De Zandberg in de Roeselaarsestraat in Izegem en is nu al 13 jaar de waard in café De Koornmarkt op de gelijknamige locatie in de Pekkersstad. Hij is de vader van Simon (29) en Sander (26) en is ondertussen ook al twee keer opa.
Jochen Heytens en Annelies Vlaemynck (Shamrock)
Jochen Heytens (49) en Annelies Vlaemynck (47) zijn de drijvende krachten achter Shamrock in de Euromarktlaan in Tielt. Shamrock herbergt zowel een hotel en restaurant, feestzalen en met Annexx sinds drie jaar ook een wijn- en tapasbar. Jochen en Annelies zijn de ouders van Nicolas (23) en Renée (21).
Hoe overbrugden jullie de (bijna) voorbije lockdowns?
Fabrice en Charlotte (Ter Bos): “Wij zijn meteen met takeaway begonnen. Een andere optie was er niet. Huur en leningen moeten betaald worden. We hebben veel trouwe klanten die ook hun weg naar de takeaway vonden. De ene week is wat beter dan de andere, maar met de eindejaarsfeesten, Valentijn en Pasen scoorden we erg goed. En sinds de paasvakantie zijn we ook begonnen met raamverkoop van ijsjes. Wie iemand in Sterrebos ziet lopen met een ijsje, vraagt waar dat vandaan komt. Bij mooi weer draait dat als vanzelf.”
Tom (De Koornmarkt): “Als café is het anders natuurlijk. Sinds februari 2021 ben ik onder de noemer ‘tomsballen.be’ porties zelf bereide tomatenballetjes beginnen verkopen. Dat wordt ondertussen geflankeerd door kroketjes en loempia’s. We hebben behoorlijk wat werk aan, de bereiding gebeurt volledig handmatig. Maar je bent opnieuw in de weer en met de opbrengst kan ik wat rekeningen betalen.”
Tom Sintobin: “De lockdown gaf me veel tijd om na te denken over de toekomst, het starten van een eetcafé is daar het gevolg van”
Jochen en Annelies (Shamrock): “Het hotel is altijd open gebleven, maar wel op 10 tot 20 procent van de bezetting die we gewoon zijn. Op Valentijn was er wel een volledige bezetting, omdat we toen ons Valentijnsmenu op de kamer serveerden. De ene zat er in smoking, de andere in pyjama, maar iedereen genoot. We hebben ons ook op de takeaway gestort en dat liep goed. Na Nieuwjaar hebben we dat wat teruggeschroefd. Iedereen is begonnen met afhaalmaaltijden, de koek moet onder meerdere zaken verdeeld worden. Al merkten we dat de mensen het ook wat beu waren.”
Hoe verging het jullie persoonlijk?
Tom (Koornmarkt): “In de eerste lockdown moest ik onverwacht een hartoperatie ondergaan. Het herstel daarvan duurde langer dan ik ingeschat had. Op dat vlak had ik dus tijd om te revalideren.”
Jochen (Shamrock): “Ik ben 12 kilogram vermagerd. Ik had meer tijd om te sporten en als ik de zaal rondloop, neem ik eens een frietje hier en een stukje cote à l’os daar. Op de duur heb je twee cotes à l’os binnengespeeld zonder dat je het weet.”
Annelies (Shamrock): “We konden ook iets meer doen met de kinderen. Normaal zitten zij tijdens de week op kot en bij ons in het ieder weekend alle hens aan dek. Nu hebben we als gezin meer dingen samen kunnen doen, maar de kinderen beseffen dat dat straks weer allemaal eindigt. Normaal gaan wij iedere maandag naar Gent, waar ze op kot zitten, iets eten. Nu konden we dat thuis met zijn viertjes doen.”
Charlotte en Fabrice (Ter Bos): “Met onze takeaway hadden wij onze handen behoorlijk vol, maar ook bij ons was er meer tijd voor het gezin. Nu waren wij gewend om vaak eens tijdens de week iets te gaan eten bij een collega. We hebben nu besloten om voortaan ook op zondagavond gesloten te blijven. Dat kan ook een gezinsmoment worden.”
Pintjes worden voorlopig niet duurder
Heel wat horecazaken verhogen de prijs voor bijvoorbeeld een pintje vanaf zaterdag. In de regio is dat voorlopig niet het geval, zo leert een rondvraag. “In eerste instantie niet. Er is ook de tijdelijke maatregel dat we maar zes procent BTW moeten betalen. Dat maakt al heel wat goed. Ondertussen hoor ik dat AB-Inbev al overweegt om de prijzen op te trekken, als dat gebeurt zullen we wellicht moeten volgen”, vertelt Tom Sintobin van De Koornmarkt.
Blij in België te wonen
“Het gerucht gaat ook dat de vleesprijzen omhoog zullen schieten. Dat zullen we dan wel nog moeten zien. We vragen straks wel een euro meer voor onze dagschotel, maar dan nog is die erg democratisch van prijs”, aldus Fabrice Loones van Ter Bos. Hetzelfde geldt voor Jochen Heytens van de Shamrock. “Bij ons is er niet meteen een algemene prijsverhoging. Ik wil hier ook nog eens een lans breken voor de steunmaatregelen die we krijgen van de overheid. In België klagen we veel, maar wij voelen ons goed ondersteund. We voerden ook al vroeg de witte kassa in en zo krijgen we nu een degelijke compensatie. Maar ik besef dat iedere zaak anders is. Zonder die steunmaatregelen, die ze in heel wat andere landen niet hebben, zou het een heel ander verhaal zijn. Stel je voor dat het systeem van economische werkloosheid niet zou bestaan. Momenteel valt het aantal faillissementen bij collega’s goed mee. De falingen zullen maar volgend jaar komen, eens iedereen belastingen moet betalen op het overbruggingsrecht.”
Vanuit stad Roeselare zijn er ook heel wat lovenswaardige initiatieven”, horen we van Charlotte. “Zo is er een subsidie voor horeca-uitbaters die aanpassingen willen uitvoeren om hun zaak een pak coronaveiliger te maken.”
Niet enkel jullie als zaakvoerders, maar ook het personeel werd zwaar getroffen door de crisis. Hoe is het met hen?
Charlotte (Ter Bos): “Het is al enkele jaren dat wij het met ons tweetjes doen en geen vast personeel meer in dienst hebben. We werken enkel met flexi’s. Dat lukt ook. Maar voor die mensen is dat natuurlijk niet aangenaam, hun bijverdienste is weggevallen.”
Tom (De Koornmarkt): “Bij mij werken ook louter flexi’s. Ik heb een behoorlijke grote equipe. Ze staan allemaal te springen om weer te beginnen. Iedereen wil al die eerste zaterdag komen werken, maar ik predik rust. Het is niet enkel die eerste zaterdag, er komen nog veel dagen achter. En iedereen zal weer wat in zijn ritme moeten geraken, ook ikzelf.”
Jochen (Shamrock): “Alles samen, van onderhoud tot de keuken, stellen wij 40 mensen tewerk. Die mensen zitten al maanden thuis, enkel de koks mochten soms komen werken om de afhaalmaaltijden te bereiden. Die mensen zien hun inkomen ook fiks naar beneden gaan. Maar we hebben in die periode ook veel proberen te doen voor hen.”
Annelies (Shamrock): “Onze maitre speelde Sinterklaas, ik zwarte piet en we gingen aan huis een pakketje afgeven, we hielden een drive-in nieuwjaarsreceptie met drie quizjes en met Pasen konden de gezinnen in tijdsloten eieren komen rapen. We zaten vorige week ook voor een eerste keer met het personeel samen. We hebben de indruk dat we iedereen aan boord kunnen houden.”
Jochen (Shamrock): “Evident is dat niet. De mensen hebben ook van andere zaken geproefd. Straks is het weer ieder weekend werken. Of dat hoop ik toch. Ik zal er met plezier mijn verloren kilo’s opnieuw aan opofferen.”
Kijken jullie uit naar de opening van 8 mei?
Fabrice en Charlotte (Ter Bos): “Wij wachten nog wat af. We doen eerst nog wat verder met onze takeaway en mikken daar op het moederdagweekend. Het terras zal misschien eind mei openen. Probleem is dat wij hier een mooie tuin hebben, maar dat we weinig beschut zitten tegen de wind. En gezien we hier niet in Zuid-Frankrijk wonen, koelt het ’s avonds ook al snel af. Bij een plotse regenbui is er geen uitwijkmogelijkheid.”
Tom (De Koornmarkt): “Wij gaan zeker open. Aan onze toog zat al een jaar lang geen volk, maar we mogen buiten de mensen ontvangen. Ik heb een beperkt terras vlak voor mijn deur en aan de overkant van de straat aan de voet van de centrumbrug hoop ik nog een tweede terras te openen.”
Jochen (Shamrock): “Wij hebben het geluk dat we met ons restaurant en de Annexx grote terrassen hebben. Nou ja geluk, we hebben daar ook veel in geïnvesteerd. We zullen dus wel wat mensen een plaatsje kunnen geven. Wel is het zo dat we in de Annexx, waar je normaal ook gewoon iets kunt komen drinken, nu wel zal moeten reserveren om ook iets te eten. Als we onze koks aan het werk zetten, moet dat toch enigszins renderen. Want soms hebben we ook wel eens een gezelschap dat twee uur op een ijsblokje uit een mocktail kan sabbelen.” (lacht)
Zal jullie zaak er anders uitzien eens je binnenkort weer op volle kracht kan werken?
Tom (De Koornmarkt): “Corona heeft me aan het denken gezet. Ik heb eens uitgerekend dat ik nog elf jaar moet werken. En toen ik zag hoe groot mijn pensioen zou zijn, besloot ik dat het wellicht nog een stuk langer dan die elf jaar zal zijn. Onze tomatenballetjes waren een succes. Als café moet je nu haast al iets extra hebben en dus zullen we straks weer opengaan als eetcafé. Boven hebben we al een keukentje geïnstalleerd, we zullen straks ook tapas aanbieden. En boven zullen een 25-tal mensen kunnen zitten die er pakweg een spaghetti kunnen eten.”
Fabrice en Charlotte (Ter Bos): “Misschien dat de takeaway, of toch een deel daarvan, behouden zal blijven, dat moeten we nog bekijken. Maar voortaan sluiten we dus ook op zondagavond. We kiezen voor wat meer family time.”
Annelies (Shamrock): “Wij hebben een compleet nieuw reservatiesysteem geïnstalleerd.”
Jochen (Shamrock): “En misschien houden we onze visbuffetten in afhaalvorm wel aan.” (kijkt vragend naar zijn echtgenote)
Hebben jullie nog veel contact met de klanten?
Fabrice (Ter Bos): “Die mensen zagen we vaak bij onze afhaalmaaltijden. Je merkt ook dat de mensen die gevaccineerd zijn, zich daar goed bij voelen. Maar iedereen houdt het nog veilig. Reservaties hebben wij nog niet open gesteld.”
Tom (De Koornmarkt): “De mensen staan te popelen om te komen. Het zal deugd doen om weer eens volk over de vloer te krijgen, al zal het in eerste instantie buiten zijn.”
Annelies (Shamrock): “In het hotel zijn er nog klanten, maar we hebben nu vooral ook contact met mensen die feesten omboeken. Een babyborrel waarvan het kindje al zijn eerste verjaardag gevierd heeft of iemand die al een vierde datum voor zijn feestje heeft vastgelegd. Makkelijk is dat allemaal niet, want je kan niet blijven vooruitschuiven. 2022 zit al zo goed als volgeboekt, enkel op vrijdag is er hier en daar nog wat ruimte. Sowieso is het voor ons wachten tot de feesten opnieuw mogen vooraleer we op volle kracht kunnen draaien.”
Is het makkelijk om klanten zich aan de maatregelen te laten houden?
Charlotte (Ter Bos): “Soms moet je wat gendarm spelen in je eigen zaak en mensen erop wijzen dat ze hun mondmasker moeten opzetten als ze zich verplaatsen naar het toilet.”
Jochen (Shamronck): “Makkelijk is het inderdaad niet. Zo hadden we in ons restaurant tussen twee tafels een ander tafeltje gezet met een bordje dat er niet aan die tafel mocht gezeten worden, kwestie van de afstand te bewaren. Plots was dat bordje weg en zat er toch een gezelschap. Toen we hen daar op aanspraken, kregen we de melding dat de omzittenden dat niet erg vinden. Maar zo werkt dat niet natuurlijk. Want de boetes zijn voor ons. Maar als restaurant hebben wij het wellicht makkelijker dan cafés, met een vol bord ga je niet rondlopen, met een pint in de hand trek je wel makkelijker van gezelschap tot gezelschap.”
Tom (De Koornmarkt): “Bij ons viel dat mee, de klanten hielden er zich vrij goed aan. Bovendien werkten we met een verplicht sluitingsuur, waardoor iedereen op tijd naar huis moest. Van mij mag dat een blijvertje worden. Al verlang ik wel naar het moment dat mijn toog opnieuw vol zit met volk en niet alleen omdat het een belangrijk deel van mijn omzet is.”
Jochen (De Shamrock): “Ik ben ook voorstander van een sluitingsuur. Je kunt dat uiteraard niet hanteren bij trouwfeesten, maar in de Annexx bijvoorbeeld lag onze omzet even hoog ondanks dat we vroeger moesten sluiten. De mensen beginnen er gewoon vroeger aan. Voor onze gezondheid is het niet slecht dat we wat vroeger in bed zitten.”
(Thomas Dubois en Wouter Vander Stricht)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
