Henk Deprez voelt zich in zijn sas in zijn café De Mosselmarkt: “Hier zitten we altijd in de ambiance”

Henk Deprez is een grote muziekfan. Vroeger schuimde hij de optredens af, nu organiseert hij die zelf. © WVH
Wouter Verheecke
Wouter Verheecke Medewerker KW

Henk Deprez staat als cafébaas niet alleen achter de toog, maar ook geregeld achter de mengtafel. In zijn sfeercafé De Mosselmarkt organiseert hij ieder weekend een optreden met Vlaamse artiesten. “Zo heb ik van mijn hobby mijn werk gemaakt”, glundert hij.

Vier jaar geleden maakte Henk Deprez (50) de carrièreswitch van onderhoudsmechanieker naar cafébaas. Toen liet de zus van zijn vrouw Marina Deleye (58) dit café over, nadat het eerder al werd uitgebaat door haar nonkel en haar grootmoeder. “Zelf had ik dan ook al wat horeca-ervaring, want na mijn uren kluste ik geregeld wat bij. Alvorens ik hier introk, hebben we de inrichting compleet vernieuwd, in die mate dat de toog nu zelfs op een andere plek staat. Ook hebben we de zaak toen uitgebreid met een veranda en een groot speelplein. De geschiedenis van het café gaat terug tot rond de Tweede Wereldoorlog, want bij de verbouwingswerken vonden we in de kelder een handgeschilderd bord uit die tijd, dat nu aan het terras uithangt”, zegt hij.

Sfeercafé

Die naam is meteen het enige wat bewaard is gebleven, want ook aan de aanpak van het café gaf Henk zijn eigen draai. “Zowel mijn vrouw als ik zijn grote fans van Vlaamse schlagers en andere dansmuziek. Wij gingen vroeger dus vaak naar optredens en nu organiseer ik die hier zelf, waarbij ik dan meestal de techniek verzorg. Zo integreerde ik dus mijn hobby in de job”, vertelt hij.

“Daarbij hou ik ook van het contact met de klanten. Er staat dan wel altijd vollenbak muziek op, maar toch wordt er hier ook heel wat gepraat, gekaart of gevogelpiekt, net zoals in andere cafés”, wijst hij naar de tafeltjes en het dartsbord om de hoek.

Toch zijn het vooral de vele sjaals en de foto’s van artiesten die hier meteen de aandacht in het interieur trekken. “In oktober 2019 ging de deur van het vernieuwde café voor het eerst open. Al is die sindsdien al vaker dan gewenst gesloten geweest, door corona. Hier passeerden al heel wat zangers en zangeressen de revue, maar eigenlijk moesten er dat dus al veel meer geweest zijn”, zegt Henk.

“Mijn vrouw is vooral een grote fan van Willy Sommers en zag al meer dan honderd shows van hem. Net toen hij hier zou optreden, moest de horeca echter weer op slot en ondertussen is hij onbetaalbaar geworden”, sakkert de cafébaas.

Vroege uurtjes

“Andere grote namen die je hier wel al aan het werk kon zien, zijn bijvoorbeeld Wendy Van Wanten, Sammy Moore, Filip D’haeze en Phil Kevin. Zij komen hier graag, omdat we hen goed soigneren. Zelfs wanneer we hen niet boeken, komen er hier soms artiesten naar collega’s kijken. Dan ontstaan er geregeld spontane duetten. Nieuw talent ontdek ik op fanbals, al zijn wij intussen zo bekend in het milieu dat beginnende zangers zich hier nu dikwijls zelf komen voorstellen.”

Ook fans vinden massaal de weg naar De Mosselmarkt, of naar de grote tenten die hier in de zomer op het terras staan. “We vragen nooit entreegeld, want we organiseren die shows vooral uit eigen liefhebberij en om zo wat leven in de brouwerij te brengen. Dat wordt zeker geapprecieerd. Op volle capaciteit zit er hier meer dan tweehonderd man en zij komen soms van ver buiten de provinciegrenzen”, weet Henk.

Dan heeft de cafébaas zijn handen dus meer dan vol, en dat dikwijls tot in de vroege uurtjes. “Ik doe hier altijd om 10 uur de deur open en doe die dikwijls maar om 4 uur of nog later weer dicht. Dat kruipt sowieso in de kleren, al prijs ik me gelukkig dat ik op de drukste momenten op de hulp kan rekenen van mijn vrouw, onze dochter Vicky en een paar flexijobbers. Wij hebben een goeie verstandhouding en zo kan ik dit nog wel even volhouden. Ik wil graag tot aan mijn pensioen voortdoen zoals ik nu bezig ben.”

Leuke job

Tot dan blijft Henk de sjaals – en de anekdotes – van de artiesten die hier komen optreden verzamelen. “Straffe verhalen uit de muziekwereld heb ik zeker, al zijn die niet voor publicatie vatbaar”, schatert hij. “Hou het er maar bij dat we hier altijd in de ambiance zitten. De polonaises passeren immers dikwijls tot achter de toog, waardoor ik dan kan meefeesten terwijl ik aan het werk ben. Wie kan dat zeggen?”