Café De Warande beschikt nu over gezellig tuinterras

Urbain Goethals (89) van volkscafé De Warande deed op 9 juni zijn cafédeur opnieuw open. Hij is heel tevreden dat hij opnieuw zijn dierbare klanten kan bedienen. Intussen beschikt het café ook over een klein buitenterras.

Café De Warande is het oudste cafeetje van Zwevezele. Een klein café, met Urbain Goethals (89) achter de toog en waar men 1,50 euro voor een fris pintje betaalt. Sinds kort kunnen de klanten er ook iets drinken op het leuk ingericht terras, achter het café.

“Op 6 december word ik 90 jaar”, vertelt Urbain vrolijk. “Dan trakteer ik al mijn klanten. Aan die leeftijd is het een hele eer om nog café open te houden en zonder mijn klanten heb ik geen café. Mijn tankstation doet het nog altijd goed. Heel wat mensen komen er tanken en ze weten dat ze altijd mogen binnenspringen in het café om een babbeltje te slaan. Doordat mensen bijna altijd met Bancontact betalen aan de pomp is het sociaal contact toch iets minder geworden. Vandaar dat ik geregeld buiten kom om goedendag te zeggen.”

“In 1890 werd het café gebouwd. Mijn grootvader startte het café samen met mijn grootmoeder. Daarna nam mijn vader het café over, in 1924. Toen de tijd rijp was om het café opnieuw over te laten, waagden mijn zus Agnes en ikzelf onze kans. Al 67 jaar ben ik in café De Warande te vinden. Mijn zus is acht jaar geleden overleden. In onze beginjaren stond Agnes in het café en ik deed aan taxivervoer en hield de pomp open.”

Ik heb een klein café met een klein terras, maar wel met grote en goedkope pintjes bier

Urbain Goethals (89)

Ook café De Warande werd getroffen door de coronapandemie met een verplichte sluiting van zeven maanden. Urbain sloeg er zich goed doorheen en zijn gezondheid bleef optimaal. “Corona is een vuil beestje. Het maakt mensen ziek, doet mensen overlijden en legt de economie zo goed als stil. Toen ik het café moest sluiten, bleef ik niet bij de pakken zitten. Het gemis van mijn klanten was groot, maar het terugzien was dubbel zo aangenaam. Gelukkig zag ik vele klanten aan mijn pompstation. Ik kon een babbeltje slaan en zo werd ik niet volledig afgesloten van de buitenwereld.”

Tuinterras met bomen

“Achter het café is de rookruimte voorzien. Toen ik hoorde dat de cafés opnieuw hun deuren mochten openen, maar dan enkel met een buitenterras, nam ik het heft in handen om de rookruimte in te richten tot een tuinterras. Dat is goed meegevallen. Op het terras staan er vier tafels, met voorlopig vier stoelen per tafel. Parasols heb ik niet nodig. De grote bomen komen tot over de tafels en zo kunnen de klanten in de schaduw zitten. Ik ben eigenaar van een klein café met een klein terras, maar wel met grote en goedkope pintjes bier. Niet iedereen kan dat zeggen of heeft het geluk om zo een café draaiende te houden”, besluit Urbain. (NS)