Wie bij visrestaurant Julia in Sint-Idesbald brood of boter vraagt, betaalt daar 3 euro voor. “Als we het gratis op tafel zetten, hebben we een berg overschot die in de vuilbak belandt. Sinds we er drie euro voor vragen, krijgen we opvallend minder brood terug”, schetst Angus Wittevrongel (54).
Restaurant Julia in Sint-Idesbald bij Koksijde is hét culinaire adres voor wie houdt van vis en schaaldieren. Vishandelaar Angus Wittevrongel opende de zaak bijna negen jaar terug. Afhankelijk van het seizoen zijn er vijf of zes vaste werknemers in dienst. “Toen ik op vakantie was in Spanje zag ik de ober aan de klanten vragen of ze brood, boter of olijfolie wensten. Dat werd vervolgens verrekend. Zelf had ik me al zo vaak geërgerd aan het vele brood dat, vaak onaangeroerd, terug naar de keuken kwam. We kunnen geen broodpudding blijven maken en dus belandde dat steevast in de vuilnisbak.”
Gratis was geen oplossing
Eens terug thuis na zijn reis in Spanje paste Angus zijn werkwijze aan. “Ik wilde onze klanten niet bruuskeren en vroeg hen eerst of ze gratis brood en boter wensten. Ik zette het dus niet standaard op tafel. Dat hielp niet. De mensen knikten maar aten het brood toch niet op. Ik heb een foto genomen van de berg brood die na één dag niet werd opgegeten, hoewel het wel gevraagd werd. Daarom besloot ik om het betalend te maken. Voor een vers afgebakken broodje van 350 gram met boter vraag ik drie euro. In het begin kreeg ik kritiek. ‘Dan brengen we wel ons eigen brood mee’, klonk het bij sommige klanten. We zijn nu een paar weken verder en ik krijg er nauwelijks opmerkingen over. Wie het brood bestelt, eet het ook op.”
En het scheelt ook in de portefeuille van restaurant Julia. “We doen het in de eerste plaats om voedselverspilling tegen te gaan maar het is inderdaad ook kostenbesparend. Vroeger betaalden we tot 1.400 euro per maand voor ons brood, nu is dat nog 350 euro.”
Wat met aperitiefhapjes en koekjes?
En wat dan met het aperitiefhapje, het koekje bij de koffie, de frietjes, puree en groentes? “Het aperitiefhapje is bij ons een huisgemaakt viskroketje dat we blijvend gratis bij het aperitief serveren als een verwelkoming”, antwoordt Angus. “Ook het koekje bij de koffie zien we als een vorm van gastvrijheid en blijft gratis. Hetzelfde geldt voor de sauzen die deel uitmaken van het gerecht. Anders is dat voor de frietjes en de puree. Daar vragen we vier euro voor. Dat doen we al van bij de start van het restaurant. Voor de groentjes rekenen we zes euro aan.”
Gratis gastvrijheid
Het is met een duidelijke visie dat Angus die extra’s aanrekent. “Mensen moeten erbij stilstaan dat alles wat ze verorberen niet zomaar op het bord of op tafel terechtkomt. Er zit daar telkens veel werk in. Klanten beseffen niet altijd hoe waardevol dat allemaal is. Wat gratis is, wordt te vaak weggegooid. Van die mentaliteit willen we af. We zien nu al dat onze vuilbakken veel minder vol zijn en daar draait het uiteindelijk om. En de gastvrijheid, die blijven we helemaal gratis aanbieden.” (knipoogt) (GUS)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
