Pal in het midden van de zomervakantie coiffeerde Karina Van Pamel (71) haar laatste klant in het kapsalon in de Legeweg in Brugge dat ze maar liefst vijftig jaar heeft gerund. “Het was een prachtige tijd en ik heb er veel vrienden aan overgehouden”, zegt Karina, die in haar pensioen met haar man nog veel reizen wil maken. “Mijn zus Martine runt trouwens nog altijd haar eigen salon in Damme en daar knippen we elke vrijdag elkaars haar.”
Vijftig jaar lang ononderbroken dezelfde zelfstandige uitbating runnen, het is weinigen gegeven. Maar het is net wat Karina Van Pamel heeft gedaan met haar dameskapsalon in de Legeweg in Brugge. Op zaterdag 27 juli coiffeerde ze er haar laatste klanten, waaronder een dame die er al komt sinds de opening vijftig jaar geleden. “Ik ben opgegroeid in Oostkerke bij Damme in een huis in de Spegelsweg in een groot gezin met zes kinderen. Wij werden dan ook wel eens ‘Het gezin Van Pamel’ genoemd”, lacht Karina, verwijzend naar de bekende Vlaamse film naar een verhaal van Cyriel Buysse.
“In die straat, die uitkomt op de Damse Vaart, stonden en staan overigens maar twee huizen: het Kasteel van Oostkerke waar de adellijke familie Van der Elst nog altijd woont en onze meer bescheiden woning. Mijn mama was huisvrouw en zorgde dus voor het grote gezin terwijl mijn vader werkte bij de elektriciteitsfirma Lamote. De landelijke woning is gelukkig in de familie gebleven. Een dochter van een van mijn broers woont er nu met haar gezin.” Karina trok naar de school in Brugge die in de volksmond bekend is als ‘De Maricolen’ en volgde de opleiding damesesthetiek, vastbesloten om zo haar grote droom te realiseren: kapster worden. “Ik heb een tijd op leercontract gewerkt bij een kapper om de kneepjes van het vak te leren en volgde ook een opleiding om zelfstandige te kunnen worden”, legt Karina uit.
Opleidingen
“Op 21 juni 1974 ben ik dan begonnen met mijn eigen kapsalon, in de Legeweg 6 in Brugge; niet ver van de Smedenstraat. We hadden wel wat geluk want in die toch wel goed gelegen straat was er net een kapster die stopte en haar pand kwam vrij. Er was ook een woning bij en we hebben het eerst vijftien jaar gehuurd alvorens we het mochten en konden kopen. Ik weet nog goed dat die eerste dag in het salon meteen een doorslaggevend succes was. Alsof de mensen op de komst van het salon zaten te wachten. Ik heb gewerkt van 7 uur ‘s morgens tot 21 uur ‘s avonds.”
Karina’s echtgenoot Franky Claeys (81) is al heel wat langer met pensioen. Hij werkte als vrachtwagenchauffeur en werkte dus niet zelf mee in de zaak maar was en is al al die jaren haar steun en toeverlaat. “Er zijn dames die vijftig jaar lang, dus sinds de start, bij mij klant geweest zijn. Er zijn natuurlijk ook wel al veel klanten weg gevallen, gewoon doordat ze gestorven zijn. Maar ik mag toch zeggen dat ik tot het einde behoorlijk goed heb gewerkt. Ik volgde twee keer per jaar opleidingen om mee te zijn met de laatste trends qua haartooi. ”
Roddels en weetjes
Karina, die de jongste jaren ook een dag in de week kapsels verzorgt in het rusthuis Ter Potterie, bleef doorwerken omdat ze per se die kaap van vijftig jaar in haar salon wilde halen. “De laatste vijf weken hebben we in het salon echt een massa pralines en schuimwijn uitgedeeld. Ja, ik ga het toch wel missen want veel klanten zijn vrienden geworden. Ook de partners en echtgenoten worden dan vrienden en we gaan vaak samen eten; met mijn man ook erbij. We zijn zelfs nog naar Parijs geweest met klanten”, zegt Karina, die in haar pensioen nog wat meer wil uit eten gaan en ook a heel wat reisjes gepland heeft.
Ze houdt er ook aan al haar klanten te bedanken voor het vertrouwen. “Waar ik zelf mijn haar laat doen? Mijn vier jaar jongere zus Martine runt nog steeds haar eigen salon in Damme, al sinds 1978. Iedere vrijdag ga ik naar haar tegen sluitingstijd en dan knippen we achtereenvolgens elkaars haar. En natuurlijk worden dan de nodige roddels en weetjes uitgewisseld!” (lacht).
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
