Getroffen handelszaken nog weken dicht na gasexplosie in Oostende

Verschillende handelaars van de Oostendse Christinastraat kunnen, drie weken na de zware gasontploffing, vermoedelijk pas in december en misschien zelfs later terug hun deuren openen. De gasexplosie heeft ondertussen ook een band geschapen tussen de handelaars en de bewoners van het getroffen gebied. “We hebben elkaar de laatste drie weken door en door leren kennen.”

Nog steeds houden mensen halt op de plaats waar zich exact drie weken geleden een zware gasontploffing voordeed. Allemaal willen ze de ravage zien die de ontploffing heeft veroorzaakt. En die is bijzonder groot. Op 13 oktober weerklonk om 11.36 uur een harde knal in het stadscentrum van Oostende. Exact 17 minuten voor de ontploffing had een arbeider van een bouwfirma die op dat moment wegenwerken aan het uitvoeren was, een gasleiding geraakt met zijn kraan.

De ontploffing veroorzaakte een enorme drukgolf die voelbaar was tot zelfs een halve kilometer verder. Drie mensen raakten gewond: een politieman, een brandweerman en een medewerkster van vzw Duinhelm. De medewerkster wordt nog steeds in een kunstmatige coma gehouden, de politieman is intussen uit de coma.

Infovergadering

Het inclusieve project Lucien werd het hardst getroffen. Vermoedelijk stapelde het gas zich op in het restaurant, waar mensen met een handicap van vzw Duinhelm aan de slag zijn. Een kleine vonk – waar die ook vandaan kwam – was voldoende om de zware ontploffing te veroorzaken. Vrijdagavond organiseerde de Stad een infovergadering voor bewoners en handelaars van de getroffen buurt. Ze kregen er vooral informatie over wat te doen rond verzekeringskwestie en ze kregen ook te horen dat de Christinastraat tegen Kerstmis dicht moet zijn.

“Er is een hechte band ontstaan tussen bewoners en handelaars”

Jelle Roels (41), uitbater van juwelenwinkel Jero Design in de Christinastraat, betwijfelt of hij tegen de feestdagen zal kunnen heropenen. “Dat zijn voor mij als juwelier heel drukke dagen”, zegt de man.

“Mijn rolluik, etalage en voordeur zijn geraakt. Ik heb eigenlijk geen voorzijde meer en die moet volledig heropgebouwd worden. De verzekering laat ook niet toe dat ik mensen bedien vanaf de achterzijde omdat de veiligheid dan niet gegarandeerd kan worden. Het is zo dat er sinds de gasontploffing al twee pogingen tot inbraak geweest zijn, maar ik moet potentiële dieven teleurstellen: hier valt niets meer te stelen. Bovendien is de zaak goed beveiligd. Maar toch wagen opportunisten die denken van hier hun slag te kunnen slaan, zich er nog aan. We proberen er het beste van te maken en hopen dat we snel weer kunnen heropenen, maar ik vrees dat dat nog een tweetal maanden zal duren.”

Chris Scalpiccia (45), uitbater van Knuckle Tattoo Shop in de Christinastraat, zit met hetzelfde probleem. “De straat ligt nog volledig open en mensen kunnen zelfs niet tot bij de winkel komen”, zegt Chris.

“Men heeft ons op de infovergadering gezegd dat we eind december opnieuw een normale straat zullen hebben, maar we zijn nog lang zo ver niet. Er is nog heel veel werk aan de winkel. Nu liggen de werken stil door de vakantie. Jammer is dat, want er gaat zo heel veel kostbare tijd verloren.”

Drie weken na de ontploffing is de immense schade in de straat nog steeds zichtbaar. Ramen werden dichtgetimmerd en het drie bouwlagen tellende gebouw waar Lucien in gevestigd was, is ondertussen verdwenen. Afgebroken omdat de instabiliteit nihil was.

De hoek vertoont een gapend gat. Het zal nog lang duren eer deze ramp slechts een vage herinnering zal zijn. Chantal Van Velthoven woont boven Lizette, dat andere inclusieve project, naast Lucien. Sinds vorige week woont ze weer thuis, maar heeft ze het nog steeds moeilijk. “Als ik in mijn zetel zit gaat het, maar van zodra ik de straat aanschouw, krijg ik het moeilijk”, zegt ze.

“Mijn ramen zijn nog steeds afgedekt met houten panelen. Ze getuigen van wat er zich die dag heeft afgespeeld. Ik moet wel zeggen dat de ramp ook heeft bijgedragen aan het buurtgevoel. Er is een hechte band ontstaan met de mensen die hier wonen en de handelaars. We zitten immers allemaal in hetzelfde schuitje, toch? Voor de handelaars is dit verschrikkelijk, want hier gaat het over die mensen hun inkomen. Er wordt heel veel met elkaar gepraat en dat is belangrijk. We steunen elkaar en zullen dat ook in de toekomst blijven doen.”

Herdenking

De handelaars en de bewoners denken erover na om een grote herdenking te organiseren wanneer de straat opgeleverd wordt. “We willen tonen dat ze ons niet klein krijgen en we willen op dat moment ook stilstaan bij iedereen die getroffen geweest is door die zware ontploffing, maar meer nog bij de zwaargewonde slachtoffers. De lijdensweg van die mensen zal nog veel langer duren dan die van ons. Dit moet verschrikkelijk zijn, maar we denken aan hen en hun families”, aldus Jelle.