Baziel en Veronique van het Moeninckhof staan al tien jaar op de markten: “Op radio gekomen met mijn gedicht over bintjes”

Baziel is al 25 jaar getrouwd met Veronique. © WME
Wouter Vander Stricht

In april, de maand van de markt, stellen we iedere week een Tieltse marktkramer voor. Baziel De Zutter en Veronique Vandeputte staan elk met hun eigen kraam op de markten en hebben thuis iedere vrijdag op hun Moeninckhof een boerderijmarkt. En de markt, dat is ondertussen een gezinsgebeuren geworden, want ook dochter Margot en zoon Felix steken al eens een handje toe.

Baziel De Zutter (52) woont op de hoeve waar hij opgroeide, het is al 211 jaar in handen van de familie. Baziel is al 25 jaar getrouwd met Veronique Vandeputte (51), afkomstig uit Kruishoutem, het huidige Kruisem. “Baziel is hier alom bekend. Toen we samen ergens gingen, was ik de vrouw van. Maar sinds we de markten doen, is dat toch wat veranderd”, lacht Veronique. Het koppel heeft twee kinderen, Margot (23) en Felix (21), die ook al eens een handje toesteken. Baziel: “Ik run hier een akkerbedrijf. Vroeger had ik ook vleesvee, maar sinds we de markten doen, ben ik daarmee gestopt.”

Veronique verkoopt zuivel waarin de zelf gemaakte yoghurt en vlaatjes een prominente plaats innemen.
Veronique verkoopt zuivel waarin de zelf gemaakte yoghurt en vlaatjes een prominente plaats innemen. © WMe by Wouter Meeus

Baziel richt zich specifiek op de bintjes. “Dat is voor mij hét aardappelras. De meesten onder ons zijn er groot mee gebracht, maar nu wordt dat minder gekweekt. Waarom? Omdat je tot 40 procent minder opbrengst hebt per hectare. Maar ze zijn het waard. Qua smaak zijn ze onovertroffen en je kunt ze gebruiken om te koken, puree van te maken of voor frietjes. Het is echt mijn handelsmerk geworden, de mensen komen van heinde en verre voor mijn aardappelen.”

Vergeten drank

De liefde voor de bintjes is zo groot dat Baziel er zelfs een gedicht over geschreven heeft. Dat prijkt ook in het groot op de achterkant van zijn marktkar. “Met dat gedicht ben ik al op de radio gekomen”, lacht hij. De man is dan ook een echte ambassadeur van zijn product.

Toen Baziel besloot de markten te bestormen met zijn bintjes, had Veronique de opportuniteit om een bestaande zaak over te nemen. “We hadden dus al een plaats op de markt, maar ondertussen hebben we daar onze eigen touch aan gegeven en we zijn in dat decennium ook al behoorlijk gegroeid. Ik verkoop daar vooral zelfgemaakte yoghurt, maar ook vlaatjes, chocomousse, boter, karnemelk…”

Baziel neemt over: “Echte karnemelk hé, die in de winkel draagt die naam wel op het etiket, maar is niet volgens de traditionele productiemethode gemaakt. Als pastinaak een vergeten groente is, dan is karnemelk een vergeten drank.”

Boer Baziel schreef een gedicht over zijn geliefde Bintjes, dat prijkt achteraan op zijn marktkar en hij haalde er ook al de radio mee.
Boer Baziel schreef een gedicht over zijn geliefde Bintjes, dat prijkt achteraan op zijn marktkar en hij haalde er ook al de radio mee. © WMe by Wouter Meeus

Baziel en Veronique zijn ook duidelijk trots op hetgeen ze hun klanten aanbieden. “Ik kan ook patatten kweken, die voor een kleine prijs verkopen en die dan aan een veelvoud in de winkel zien liggen. We kiezen liever de andere weg, van de producent naar de consument. En ik doe het ook graag. De mensen komen graag eens babbelen aan mijn kraam. Of ik kluchten vertel? Nee, maar Luc Vermeersch (mister Baziel, naar het typetje van Guido Depraetere, red.) stopt vaak eens bij mij. Soms staat er wel zes man aan mijn kraam en moet ik vragen of ze even aan de kant gaan, omdat daar een klant is.”

“Het is hard werken, maar we krijgen er veel arbeidsvreugde voor in de plaats”

In het begin van de week worden ook alle zuivelproducten door Veronique klaargestoomd. “In de eerste drie dagen van de week gebeurt dat. En allemaal super vers. We maken bijvoorbeeld ook ijs, de gewone smaken, maar ook yoghurtijs, natuurlijk van onze eigen yoghurt. En als we bananenijs draaien, dan is dat niet met een extract, maar met bananen die we bij een collega op de markt kopen.”

Eigen boerderijmarkt

Op woensdag is er de markt in Deinze en is er de standplaats in de Hondstraat in Tielt, op donderdag de markt in Tielt, op vrijdag die in Oostrozebeke en zaterdagvoormiddag in Izegem. Op zaterdag is er in de namiddag ook de boerenmarkt in Tielt en trekt Baziel nog met een van de twee zuivelkarren naar Aalter. En bovenal hebben Baziel en Veronique ook thuis in de Nagelstraat in Kanegem een markt. “Iedere vrijdag van 16 tot 18 uur kun je onze producten kopen, maar komen ook enkele andere marktkramers naar hier. Er is dus een divers aanbod, met onze producten natuurlijk, maar ook met groeten, fruit, vlees… We staan hier in een opslagplaats waar voldoende ruimte is. We hanteren er het systeem van de Lokaalmarkten. Je koopt je producten aan de diverse standen en op het einde volgt één afrekening.”

De yoghurts en vlaatjes van Veronique worden verkocht in eigen glazen potjes. “We zijn daar ook wat een voorloper in. We vragen daar statiegeld voor, zo blijven ze in omloop. Straks volgt allicht de invoering van het statiegeld op plastiek flessen, wij zijn er dus al een tijdje mee bezig.”

Trouwfeest Rotterdam

Baziel en Veronique staan ook voor service. “In de zomer laten de mensen hun aangekochte goederen vaak bij mij in de koeling staan. Dan gaan ze er eentje drinken en moeten ze zich soms haasten om terug zijn”, lacht ze. Bij Baziel gaat het om een zwaar product. “We verkopen aardappelen in zakken vanaf 5 tot 25 kilogram. Maar ik sta ook op het einde van de donderdagmarkt in Tielt, dan kunnen de mensen meteen hun zakken in de wagen laden. Op de boerenmarkt is dat hetzelfde. Op die boerenmarkt in Tielt hebben we enkele jaren aan de Halletoren gestaan, dat was niet ideaal. Want iemand die naar de boerenmarkt komt, doet dat specifiek om iets te kopen. Op een gewone markt heb je meer mensen die vaak rondstruinen. Op de boerenmarkt moeten ze meteen hun waren in de wagen kunnen laden.”

Het marktleven heeft het gezin van Baziel en Veronique ondertussen al volledig in de greep. “Ik geniet van het vertrouwen van onze klanten. Zo kregen we te horen dat er op een trouwfeest in Rotterdam van onze bintjes waren gegeten. Dat is toch leuk. Het is hard werken, maar krijgen er heel wat arbeidsvreugde voor terug. Er is ook het sociaal contact, dat is onbetaalbaar. Je leert de mensen kennen en vice versa. En je deelt ook wat lief en leed. We hebben mensen weten sterven, maar ook kinderen geboren zijn.”

Volgende week: de familie Deblauwe staat al drie generaties met groeten en fruit op de markten.